พาไปรู้ประวัติความเป็นมาของเป็ดยางสีเหลืองตัวอ้วน ที่รู้จักมักคุ้นกันดี ในฐานะเพื่อนตัวน้อยลอยคอในอ่างอาบน้ำ กว่าจะกลายเป็นเป็ดน่ารักอย่างทุกวันนี้ต้องผ่านอะไรมามากมายร่วมร้อยปีเลยทีเดียว
หลายคนคงรู้จัก เป็ดยาง ของเล่นที่ผลิตจากยาง หน้าตาคล้ายลูกเป็ดสีเหลืองธรรมดา ๆ ตัวหนึ่ง ในบ้านเราอาจไม่ได้เป็นที่นิยมมากมาย แต่ในประเทศที่มีวัฒนธรรมการอาบน้ำในอ่างจะรู้จักเจ้าเป็ดตัวนี้กันเป็นอย่างดี ในฐานะเพื่อนตัวน้อยผู้ร่วมจอยอ่างอาบน้ำนั่นเอง
สำหรับประวัติความเป็นมาของเจ้าเป็ด ก็ต้องย้อนกันไปถึงช่วงที่มีการพัฒนายางกันใหม่ ๆ เลยทีเดียว ปี 1839 ชาร์ลส กู๊ดเยียร์ (Charles Goodyear) วิศวกรการผลิตและนักเคมีชาวอเมริกัน คิดค้นวิธีผลิตยางคุณภาพสูงได้ ยางรูปแบบใหม่จึงกลายมาเป็นวัตถุดิบสำคัญในวงการอุตสาหกรรมตั้งแต่นั้นเรื่อยมา
ผลิตภัณฑ์จากยางหลากรูปแบบเริ่มถูกผลิตออกมาตีตลาด ทั้งรองเท้ายาง แผ่นยาง ยางรถยนต์และรถจักรยาน รวมไปถึงของเล่นยางด้วย กระทั่งในช่วงประมาณทศวรรษที่ 1880 ก็เริ่มมีการผลิตเป็ดยางออกมา แต่ระยะแรกมันไม่ถูกใช้เป็นของเล่นและไม่ได้มีหน้าตาเป็นลูกเป็ดสีเหลืองอ๋อยอย่างในทุกวันนี้ หากเลียนแบบออกมาให้คล้ายจริง และนำไปใช้เป็นเหยื่อล่อในการล่าสัตว์ต่างหาก
แล้วเป็ดยางถูกนำมาใช้ในห้องน้ำเมื่อไรกันนะ ? อันที่จริงแล้ว เป็ดยางกลายเป็นของเล่นยอดนิยมสำหรับเด็ก ๆ ชาวอเมริกันในช่วงประมาณทศวรรษที่ 1890 หรือยุคอุตสาหกรรมรุ่งเรือง ช่วงนี้คนอเมริกันนิยมอยู่รวมกันเป็นครอบครัวใหญ่ ทำให้ทุกพื้นที่ในบ้านต้องถูกใช้อย่างเกิดประโยชน์ที่สุด รวมถึงห้องน้ำและอ่างอาบน้ำเช่นกัน โดยธรรมเนียมของชาวตะวันตก จะอาบน้ำให้ร่างกายสะอาดเอี่ยมที่สุดในคืนวันเสาร์ เพื่อเตรียมตัวเข้าโบสถ์ในเช้าวันอาทิตย์นั่นเอง
ส่วนลำดับการอาบน้ำ นิยมให้หัวหน้าครอบครัวหรือผู้เป็นพ่อได้อาบน้ำก่อน จากนั้นก็เป็นแม่ ต่อด้วยลูกสาวหรือลูกชายคนโต ลำดับถัดไปเรื่อย ๆ จนถึงน้องคนเล็กสุด การอาบน้ำอ่างเดียวกันทำให้น้ำสกปรกอย่างรวดเร็ว และลูกคนสุดท้องคงไม่อยากลงไปแช่น้ำสีตุ่น ๆ แบบนั้นเป็นแน่ ดังนั้น ครอบครัวก็เลยผุดไอเดียล่อเด็ก ๆ ไปอาบน้ำด้วยเป็ดยางน้อยตัวนี้นี่เอง
จากนั้น เป็ดยางแข็ง ๆ ก็ถูกพัฒนาให้กลายเป็นของเล่นน่ารักที่เหมาะสำหรับเด็กมากกว่าเดิม ปี 1939 เอเลนอร์ ชานนาฮาน (Eleanor Shannahan) ได้ออกแบบเป็ดยางที่เหมาะสำหรับใช้เล่นในอ่างอาบน้ำ ที่สามารถตวงน้ำเข้าไปภายใน และยิงน้ำเป็นสายออกจากลำตัว เพิ่มความสนุกให้บรรดาเด็ก ๆ ได้ยิ่งขึ้น
และในปี 1949 เป็ดยางที่มีหน้าตาคล้ายกับเจ้าเป็ดในปัจจุบันก็ถือกำเนิด โดยฝีมือการออกแบบของ ปีเตอร์ กานีน (Peter Ganine) ศิลปินฮอลลีวูดชาวรัสเซียที่ลี้ภัยมาอาศัยในสหรัฐฯ เขาดีไซน์เป็ดยางและตั้งชื่อให้มันว่า Toy Duck พร้อมจดสิทธิบัตรเป็นเจ้าของเรียบร้อย เป็ดยางของเล่นตัวนี้ นอกจากจะลอยน้ำได้แล้วยังสามารถส่งเสียงดัง แควก แควก เมื่อถูกบีบอีกด้วย
เวลาล่วงเลยมาถึงปี 1970 เออร์นี่ (Ernie) ตัวละครจากรายการโทรทัศน์สำหรับเด็กอย่าง Sesame Street ได้ขับร้องเพลงที่ชื่อ Rubber Duckie ขณะกำลังอาบน้ำอยู่ในอ่างอย่างสบายใจ ตอกย้ำความนิยมของเด็ก ๆ ชาวอเมริกันที่มีต่อเจ้าเป็ดยางได้เป็นอย่างดี
นับจากนั้นเป็นต้นมา เป็ดยางสีเหลืองกลายเป็นสัญลักษณ์ของการอาบน้ำในอ่าง และยังเป็นส่วนหนึ่งของวัฒนธรรมร่วมสมัย (Pop Culture) อย่างเช่นการแสดงประติมากรรมชวนยิ้ม โดยศิลปินชาวดัตช์ชื่อโฟลเรินไตน์ โฮฟมัน (Florentijn Hofman) ที่นำเป็ดยางตัวยักษ์ไปลอยน้ำตามเมืองสำคัญต่าง ๆ ของโลก ทั้งอัมสเตอร์ดัม (เนเธอร์แลนด์) โลมเมิล (เบลเยียม) โอซาก้า (ญี่ปุ่น) ซิดนีย์ (ออสเตรเลีย) เซาเปาลู (บราซิล) และฮ่องกง (จีน) จนถึงวันที่ 9 มิถุนายน 2013 แล้วจึงค่อยไปแสดงอยู่ที่สหรัฐอเมริกา
ภาพจาก rubberduckpond
ขอบคุณข้อมูลจาก todayifoundout
