วันที่ 15 กรกฎาคม 2560 โลกออนไลน์ต่างแห่แชร์เรื่องราวการสร้างสะพาน จากผู้ใช้เฟซบุ๊กชื่อ Lek Parinya ถาปนิกชื่อดัง ที่ระบุว่า เมื่อหนึ่งปีก่อนตนถูกชวนให้ไปร่วมเป็นตัวแทน เพื่อเข้าประชุมกับ กทม. ซึ่งในตอนแรกคิดว่าเป็นเรื่องทางเลียบแม่น้ำที่กำลังฮอต แต่กลับไม่ใช่ และพบว่าการประชุมครั้งนั้นกลับเป็นเรื่อง "สะพานคนเดิน-จักรยาน ท่าพระจันทร์-ศิริราช" โดยสาระของการประชุมนี้คือ ช่วยกันเลือกแบบสะพานจากสี่แบบของที่ปรึกษา ซึ่งสองในสี่แบบ เป็นแบบคล้าย ๆ สะพานพระรามแปด อีกแบบเป็นสะพานเรียบ ๆ แต่ตอม่อเยอะ ๆ แบบสุดท้ายเป็นโครงสร้างกลม ๆ ไม่สูงมาก ตอม่อห่าง ๆ พร้อมคำอธิบายข้อดี-ข้อเสียต่าง ๆ เช่น ตอม่อเยอะขวางกระบวนเรือ ควรเลี่ยงงานก่อสร้างหนัก ๆ บริเวณโรงพยาบาลศิริราช ซึ่งแน่นอนว่าเหมือนจะมุ่งให้ที่ประชุมเลือกแบบอันที่สี่
นอกจากนี้ ยังมีการตั้งคำถามถึงจุดที่ก่อสร้าง เนื่องจากการก่อสร้างจะเป็นไปด้วยความลำบาก ต้องหลบที่ดินเอกชนจนทางขึ้นสะพานแคบนิดเดียว และที่อ้างว่าจะทำเป็นทางจักรยาน แต่คนขี่จักรยานต้องขึ้นลิฟต์เพื่อใช้สะพาน เพราะพื้นที่ไม่มี ทำทางลาดไม่ได้ ซึ่งผิดธรรมชาติของผู้ใช้จักรยาน
อย่างไรก็ตาม หลังจากที่มีการตั้งคำถามนี้ ก็ได้รับเหตุผลจากที่ปรึกษาชี้แจงว่า ที่ต้องเลือก ท่าพระจันทร์-ท่าวังหลัง เนื่องจากดูจากปริมาณคนที่ใช้เรือข้ามฟาก น่าจะคุ้มกับการมีสะพาน และเป็นการเพิ่มบริการของโรงพยาบาลศิริราชให้มาถึงฝั่งพระนคร หากมีเหตุฉุกเฉินก็นำคนไข้ขึ้นรถกอล์ฟวิ่งข้ามสะพาน (กดลิฟต์ขึ้น-ลง) ไปเข้าห้องฉุกเฉินได้ง่าย
เจ้าของเรื่องเผยต่อว่า ตนเสนอในที่ประชุมว่าทำไมไม่เลือกทำที่อื่น ถ้าดูจากสะพานต้นแบบอย่างสะพานมิลเลนเนียมที่ลอนดอน เขาวางตามแนวแกนสถานที่สำคัญ แล้วมันออกมาสวยมาก เช่น พื้นที่ช่วงกรมอู่ทหารเรือ-ราชนาวีสโมสร ให้ตรงกับแกนพระบรมมหาราชวังโดยไม่ต้องเวนคืนที่ดิน ทำทางลาดจักรยานได้ แถมแก้ปัญหารอบวัดพระแก้ว ให้นักท่องเที่ยวเดินข้ามสะพานชมแม่น้ำเจ้าพระยาสวย ๆ ของเราได้อีก หรือแม้แต่อุโมงค์ลอดวัดอรุณ-ท่าเตียน วัดโพธิ์ ที่ทำแล้วเปิดเส้นทางเชื่อมการท่องเที่ยวใหม่ ๆ ได้ แต่ก็ได้รับการสวนกลับมาว่า "กทม. จ้างให้ศึกษาแค่จุดนี้ ไม่ได้รวมถึงขอบเขตการเลือกพื้นที่"
ทั้งนี้ เจ้าของโพสต์ ได้ทิ้งท้ายว่า ค่าก่อสร้างเกือบสองพันล้านบาท (ณ วันนั้น) วันนี้ผ่านจากการประชุมมาหนึ่งปี แบบที่ดันให้เลือกในที่ประชุมวันนั้นเผยโฉมออกมาแล้ว คำถามคือ
- ทำไมไม่ศึกษาทางเลือกเชิงพื้นที่
- ทำไมไม่ประกวดแบบในงานระดับโลกแบบนี้
- ทำไมเสียเงินหลายสิบล้าน ได้อะไรออกมาแบบนี้
- เอาเงินไปแก้ปัญหาที่เป็นปัญหา ไม่ใช่สร้างปัญหาใหม่ ๆ กันดีไหม
