รู้จัก อากงจุน ฮาตาริ ผู้บริจาค 900 ล้านให้รามาฯ เศรษฐีผู้สมถะ ใส่นาฬิการาคา 2,000

           เผยเหตุอากงจุนบริจาค 900 ล้านให้มูลนิธิรามาธิบดี เป็นการบริจาคครั้งใหญ่ ลูกหลาน ชี้ ท่านสมถะมาก ไม่มีของแบรนด์เนม ของแพงสุดที่ติดตัวคือนาฬิกา 2,000 บาท


           จากกรณีที่นายจุน วนวิทย์ เจ้าของบริษัทผลิตพัดลมชื่อดัง ฮาตาริ บริจาคเงินให้แก่มูลนิธิรามาธิบดี 900 ล้านบาท นับเป็นจำนวนเงินที่มหาศาล ทำให้หลายคนหันมาสนใจเรื่องราวชีวิตของนายจุนว่ามีที่มาที่ไปอย่างไร กว่าจะปั้นพัดลมฮาตาริให้มาถึงจุดนี้ได้

อ่านข่าว : เบื้องหลัง อากงจุน เจ้าของฮาตาริ บริจาค รพ.รามาธิบดี 900 ล้าน ชีวิตที่เริ่มจากเป็นลูกจ้างกวาดพื้น

           ล่าสุด วันที่ 28 กรกฎาคม 2565 เฟซบุ๊ก สรยุทธ สุทัศนะจินดา กรรมกรข่าว รายงานเรื่องเพิ่มเติมเกี่ยวกับนายจุน ว่าการบริจาคครั้งนี้ของอากงจุนและครอบครัว นับเป็นการบริจาคครั้งใหญ่ที่สุดให้มูลนิธิรามาธิบดี เจตนาเพื่อช่วยเหลือประชาชนที่เจ็บป่วย ขณะเดียวกัน ก่อนหน้านี้อากงจุนและครอบครัวก็บริจาคทำบุญเงียบ ๆ ไม่ออกสื่ออย่างต่อเนื่อง

          เรื่องเล่าเช้านี้ รายงานว่า ส่วนเหตุผลที่บริจาคครั้งใหญ่อาจจะเป็นเพราะว่าอากงจุนอายุเยอะแล้ว ไม่อยากยึดติดกับอะไร ลูกหลานมักจะบอกว่า ท่านเป็นคนสมถะ เรียบง่ายเสมอต้นเสมอปลาย แม้จะมีฐานะร่ำรวยมหาศาล แต่ของที่แพงที่สุดที่ติดตัวคือ นาฬิกาข้อมือราคา 2,000 บาท ไม่เคยใส่แบรนด์เนม ไม่มีรถสปอร์ต ไม่มีเรือยอชต์ ไม่มีเครื่องบินส่วนตัว


          ขณะเดียวกันตอนนี้อากงจุนอายุ 86 ปี เรียนจบแค่ชั้น ป.2 แต่ก็ขยันหมั่นเพียรหาความรู้ให้ตัวเองจนอายุ 17 ปี เริ่มต้นอาชีพเป็นคนขับแท็กซี่ แล้วก็ผันตัวมาเป็นลูกจ้างร้านทอง พัฒนามาทำของเล่นและอะไหล่พัดลม กระทั่งปี 2528 ถึงผลิตพัดลมทั้งตัวชื่อ K และ Tory

          กระทั่งอายุ 52 ปี อากงจุน ผลิตพัดลมฮาตาริออกวางจำหน่ายเป็นครั้งแรก แล้วก็คุ้นหูคนไทยจวบจนปัจจุบัน มีส่วนแบ่งการตลาดในประเทศถึง 80% มียอดขายส่งออกและขายในประเทศปีละหลายพันล้าน


          ผลจากการช่วยเหลือผู้ด้อยโอกาสทำให้อากงจุนได้รับพระมหากรุณาธิคุณโปรดเกล้าโปรดกระหม่อม พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์ อันเป็นที่สรรเสริญยิ่งดิเรกคุณาภรณ์ ชั้นสายสะพายปฐมดิเรกคุณาภรณ์

          ส่วนในปี 2555 มหาวิทยาลัยแม่ฟ้าหลวง จึงมีมติเอกฉันท์ให้นายจุน ได้รับพระราชทานปริญญาปรัชญาดุษฎีบัณฑิตกิตติมศักดิ์ สาขาวิชาบริหารธุรกิจ เพื่อเป็นเกียรติประวัติสืบไป เพราะสิ่งที่ได้กระทำมากว่า 50 ปี เป็นประโยชน์ต่อสังคมและประเทศชาติโดยรวม