พยาบาลหญิงแชร์ประสบการณ์ ต่อสู้มะเร็งปอดระยะสุดท้าย เผยวิธีคิดให้ตัวเองมีความสุขในทุก ๆ วัน แม้เผชิญโรคร้ายก็ไม่หวั่น ขอเป็นหนึ่งกำลังใจให้ คุณหมอกฤตไท
นอกจากนี้ ผู้ที่กำลังเผชิญกับโรคมะเร็ง ก็ออกมาเล่าประสบการณ์ต่อสู้กับโรคนี้ สร้างแรงบันดาลใจดี ๆ ให้กับคนในสังคมเพิ่มมากขึ้นอีกด้วย เพราะถึงกายจะป่วย แต่หัวใจของทุกคนก็เป็นยอดนักสู้ที่น่านับถือ
คุณอ้อน เล่าว่า ตนได้อ่านบทความจากเพจคุณหมอกฤตไท ที่ตรวจพบว่าเป็นมะเร็งปอดระยะสุดท้าย ทำให้นึกถึงวันที่ตนได้เจอกับมะเร็งวันนั้นเช่นกัน โดยผลตรวจที่พบ มีการกระจายของมะเร็งที่กระดูก สมองและตับ ซึ่งมีจุดเริ่มต้นที่ปอดเช่นเดียวกับของคุณหมอกฤตไท
ยังจำเหตุการณ์วันที่เอาผลตรวจ MRI มาอ่านได้แม่น อารมณ์ ความรู้สึกในวันนั้นจำได้ไม่ลืม ถ้าถามว่าตกใจไหม ยอมรับว่า ตกใจ แต่ก็เคยถามตัวเองเวลาเจอคนไข้ที่เป็นว่า ถ้าวันหนึ่งเป็นตนบ้าง จะทำอย่างไร ก็เตรียมใจไว้บ้าง แต่ก็อดเป็นห่วงครอบครัวไม่ได้ คงช็อกกันมากแน่ ๆ
อาการหลังตรวจพบมะเร็งปอดระยะ 4
มะเร็งที่คุณอ้อนเป็น คือมะเร็งปอดระยะ 4 ชนิดที่มียีนกลายพันธุ์ EGFR เป็นกลุ่มที่รักษาควบคุมด้วยการกินยามุ่งเป้าได้ เพราะเป็นยาที่ใช้ได้กับมะเร็งปอดชนิดนี้โดยตรง อาการเริ่มจากไอตอนใช้เสียงมาก ๆ เวลาส่งเวรแล้วก็หายไป ไม่เจ็บไม่ปวดอะไร หาหมอเอกซเรย์ปอดก็ไม่พบอะไร ได้รับยามากินตามปกติ ไม่เคยนึกถึงมะเร็งเลย เพราะน้ำหนักไม่เคยลด มีแต่อวบอ้วนขึ้น
กระทั่งวันหนึ่งมาทำงานปกติแล้วก้มผิดจังหวะท่าไหนก็ยังนึกไม่ออก รู้แต่ว่าได้ยินเสียงกร๊อบที่หลัง แล้วก็มีอาการปวดแบบผิดปกติ ก็ไปตรวจหาสาเหตุต่าง ๆ ทั้ง MRI, CT-Scan, เจาะชิ้นเนื้อตรงนั้น ตรวจตรงนี้ สุดท้ายมาเจอที่ปอด เป็นการหาจุดเริ่มต้นของมะเร็งที่รวดเร็วมาก
เจอปัญหามากมายระหว่างการรักษา แต่ก็ไม่ได้ทุกข์มากมาย ผลการรักษาเป็นไปในทางที่ดี
จากการคาดเดา คิดว่าคุณหมอที่เห็น MRI น่าจะเห็นบ้างแล้ว จึงส่งตรวจยีนและได้เริ่มรักษาทันที ก่อนการรักษาก็เจอปัญหาน้ำหนักเริ่มลดลง กินไม่ได้ ทำให้อ่อนเพลีย แต่ก็ไม่ได้ถึงกับทุกข์มากมาย ก็พยายาม ถึงแม้จะกินไม่ได้มาก แต่การนอนก็ยังนอนหลับได้ปกติ หลังจากเริ่มกินยามุ่งเป้าก็มีอาการข้างเคียงเกิดขึ้นมากมาย มีผื่นขึ้นตามแขนขา คัน แพ้ยา คลื่นไส้ เบื่ออาหาร ปวดท้อง ท้องเสีย จึงต้องหยุดยาแล้วเริ่มใหม่ จนถึงวันนี้ผลการรักษามะเร็งเป็นไปในทางที่ดี สงบ
คุณอ้อน กล่าวอีกว่า ตอนนี้คิดเข้าข้างตัวเองว่าร่างกายแข็งแรง ถึงจะมีปวด ๆ ที่หลังบ้าง หายใจแน่น ๆ เหมือนหายใจไม่เต็มปอดบ้างก็ยังดี ตนยังได้ตื่นเช้าไปทำงาน ได้เจอเพื่อนร่วมงาน ถึงไปแล้วทำได้ไม่เต็มที่เหมือนเดิม แต่ก็พยายามทำ เพราะถ้าวันหนึ่งไปไม่ไหว ก็จะถอยออกมาใช้เวลาช่วงสุดท้าย "วันนี้ยังพอทำได้ ขอทำไปก่อนนะ อย่าเพิ่งรำคาญกันนะคะ"
แม้จะพบหมอแล้วตรวจเจอว่าสิ่งผิดปกติเกิดขึ้น แต่ใจยังสู้
ล่าสุด (11 พฤศจิกายน 2565) คุณอ้อนมาพบคุณหมอตามนัด พบว่า ค่าตับขึ้น ตาข้างซ้ายเหมือนมีอะไรในตาตลอดเวลา รู้ว่ามีสิ่งผิดปกติเกิดขึ้น เพราะช่วงนี้มีอาการคลื่นไส้ อาเจียน ท้องอืด กินได้ไม่มาก กำลังจะดีอยู่แล้ว อยู่แบบสงบดี ๆ แต่ก็ไม่เป็นไร อะไรที่เกิดขึ้นแล้วย่อมมีดีเสมอ ค่อย ๆ เรียนรู้กันไป มีนัด CT-Scan ชุดใหญ่กันต่ออีกรอบ
คุณอ้อน บอกอีกว่า ชีวิตเรียบง่ายกับความสุขแบบธรรมดา ๆ ที่ตอนนอนตื่นเช้ามาไม่ต้องเจ็บไม่ต้องปวด อยากมีทุกวัน แต่มันก็เป็นไปไม่ได้เอาเสียเลย ช่วงเวลาที่ผ่านมามันหนักมาก ๆ ทั้งร่างกายและจิตใจ กว่าจะมาถึงวันนี้ได้ มันแสนทรมาน ทั้งปรับ ทั้งเปลี่ยน แต่ไม่ท้อ ถือว่าเป็นคนที่โชคดีคนหนึ่งเลย ที่มีครอบครัวดูแลเอาใจใส่เป็นอย่างดี ทำให้ตนจะอยู่กับมะเร็งได้แบบสบาย ๆ
สุดท้ายตอนนี้ขอมีความสุขในแบบของตัวเองบ้าง จะได้ไม่ต้องคิดอะไรให้มาก ขอรู้และเห็นแค่เพื่อนมะเร็งอย่างเดียวพอ เครียดมากไปไม่น่าไหว ตอนนี้ยังเดินไปไหนมาไหนได้ พยายามใช้ชีวิตให้เป็นปกติแบบไม่ประมาท เพราะเวลามีจำกัดและทุกนาทีสำหรับตนนั้นมีค่ามาก พร้อมขอเป็นหนึ่งกำลังใจให้คุณหมอกฤตไท
