แม่กลุ้มใจลูกอยู่วัยต่อต้าน ตีแล้วยังดื้อควรทำไง เมนต์สนั่น คนที่ต้องปรับไม่ใช่ลูกแต่เป็น..

         ตนมีลูกตอนอายุ 22 ปี ผู้ชายไม่ได้รับผิดชอบ คลอดแล้วเลี้ยงโดยทางครอบครัวของตนเอง ตายายช่วยเลี้ยง พอลูกอายุขวบครึ่ง ตนมีแฟนใหม่ก็ดูแลกันมาจนปัจจุบันนี้ ทางพ่อเลี้ยงไม่ได้มีญหาอะไรกับตัวลูกสาว ซึ่งตนให้ทางพ่อแม่ (ตายาย) เลี้ยงลูก โดยที่ตนกับสามีมาทำงาน กทม. และส่งเงินให้ทางบ้าน

         ปกติเวลาโรงเรียนลูกสาวปิดเทอมตนจะไปรับมาอยู่ด้วย แต่ข้อเสียของตนคือ ชอบใช้อารมณ์กับตีลูก เวลาที่ตนบอกให้ลูกทำอะไร แล้วเขาไม่ทำหรือทำแล้วไม่ได้ดั่งใจ ตนจะบ่น จะว่า หนักสุดคือตี

         มีอยู่ช่วงหนึ่งตนไปทำงาน ลูกอยู่บ้านกับพ่อเลี้ยง พ่อเลี้ยงโทร. มาบอกว่าลูกเล่นครีมอาบน้ำเอามาเทลงถังน้ำหมดขวด ซึ่งพ่อเลี้ยงเตือนแล้วว่าอย่าทำเดี๋ยวแม่มาตี พอเรากลับจากทำงานก็บอกว่าอย่าทำอีก บอกเหตุผลไปอะไรแบบนั้น วันนั้นก็จบไป

         ทว่า วันต่อมาลูกกลับเล่นอีก ตกเย็นตนเลยตี ยอมรับเวลาตนตีจะหยุดไม่ได้ จนพ่อเลี้ยงต้องบอกพอแล้ว อย่าตี ตีไปก็เจ็บ ยอมรับตนเป็นประเภทถ้าไม่ตีคือไม่ตี แต่อย่าได้ตีคือหนักเลย เหตุการณ์มันก็มีอะไรแบบนี้เกือบทุกปีที่ไปรับมาอยู่ด้วย

         กระทั่งลูกสาวอายุ 5 ขวบ ตนมีน้องแต่ก็ยังไปรับลูกมาตอนปิดเทอมตลอด เลี้ยงด้วยกันก็มีด่ามีตีตลอด จนหลัง ๆ มาสังเกตปีที่แล้ว รู้สึกว่าชวนมาอยู่แล้วลูกสาวไม่อยากมา ก็ไม่เป็นไรไม่ได้บังคับ และเริ่มห่าง โทร. หาไม่อยากคุย มีข้ออ้างตลอดเลยกลายเป็นห่างกันเรื่อย ๆ

         ยิ่งล่าสุดตนทักหาเพราะจะถึงวันเกิด และบอกลูกสาวไปว่าจบ ป.6 จะให้มาอยู่ด้วย ด้านลูกสาวแสดงอาการต่อต้านออกมาชัดเจนมาก แล้วระบายความรู้สึกของเขา ตนก็ไปไม่ถูกเลย ไม่รู้ว่าลูกเก็บกด ตนควรเข้าหาเขาแบบไหนดี

คอมเมนต์สะเทือน มองปัญหานี้คนที่ต้องปรับปรุงตัวไม่ใช่ลูก แต่เป็นคุณแม่ต่างหาก !

         ความเห็นชาวเน็ตส่วนใหญ่โจมตีคุณแม่ เพราะสิ่งที่เห็นชัดเจนคือคุณแม่ใช้ความรุนแรงกับลูก เหมือนตีลูกเพื่อระบายอารมณ์ตัวเอง คุณแม่ควรพิจารณาตัวเอง คนที่ต้องปรับไม่ใช่ลูกสาวแต่เป็นคุณแม่ต่างหาก เพราะตัวคุณแม่นั่นแหละที่ทำให้ลูกเกิดการต่อต้าน

         ยิ่งไม่ได้เลี้ยงเองด้วย เด็กวัยนี้โซเชียลเข้าถึงง่ายมาก และยิ่งโดนอะไรสะกิดใจสักอย่าง น้องจะพูดออกมาหมด แนะนำเลิกใช้วิธีตีลูกและหันมาคุยด้วยเหตุผล อ่อนโยนกับลูก กอดเขาบ้าง คุยกับลูกดี ๆ การเลี้ยงลูกด้วยการซื้อนั่นซื้อนี่ให้ ไม่ใช่การเลี้ยงดูด้วยความรัก แต่คุณแม่ควรไปหาลูก ไปมีเวลาอยู่กับลูก เรียนรู้ที่จะเข้าใจลูก ถ้าไม่รีบทำตอนนี้ พอลูกโตเป็นวัยรุ่นจะยิ่งห่างมากกว่านี้