เจ้าสาวหัวจะปวด ! ฝ่ายหญิงออกค่าจัดงานแต่ง จบงานฝ่ายเจ้าบ่าวขอแบ่งซอง.. ต้องยังไง ?

          นับเป็นอีกหนึ่งปัญหากลุ้มใจของการจัดงานแต่งไม่แพ้เรื่องสินสอดเลยทีเดียว สำหรับเรื่องค่าใช้จ่ายในการจัดงาน ว่าฝ่ายไหนควรเป็นคนออก แล้วพอได้เงินที่คนใส่ซองช่วยงานแล้ว เงินส่วนนี้ต้องเป็นของฝั่งไหน หรือจัดสรรปันส่วนยังไงถึงจะเหมาะสม ซึ่งแต่ละบ้านก็อาจจะมีวิธีจัดการที่แตกต่างกันไป แต่หากความเห็นไม่ตรงกันก็อาจเกิดปัญหาขึ้นได้

          อย่างเรื่องราวของเจ้าสาวรายนี้ ที่ตั้งกระทู้พันทิปถามว่า "แต่งงานเสร็จแล้ว ปกติซองจะเป็นของฝ่ายไหน" โดยได้บอกเล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้น พร้อมทั้งขอคำปรึกษาจากชาวพันทิป ดังนี้

          "ปกติถ้างานแต่งงานเสร็จเรียบร้อยแล้ว ซองที่เชิญแขกมาร่วมงานจะเป็นของฝ่ายไหน ซึ่งงานนั้นจัดที่บ้านของฝ่ายหญิง โดยแม่ของฝ่ายหญิงเรียกสินสอด 200,000 บาท ทองหมั้น เจ้าบ่าวเจ้าสาวออกเอง ค่าจัดบ้านฝ่ายหญิงเป็นคนออก ค่าออร์แกไนซ์ ค่ายพรีเวดดิ้ง ค่าแต่งหน้า ช่างภาพ ของชำร่วย ของรับไหว้ และของเบ็ดเตล็ด เจ้าบ่าวเจ้าสาวก็ออกเอง

          เมื่องานเสร็จ ทางฝ่ายเจ้าบ่าวขอแบ่งซองทางญาติเจ้าบ่าวไป เขาบอกว่าต้องเอาเงินที่ได้มาใส่ซองคืนให้งานคนอื่นถัดไป ซึ่งเจ้าสาวก็ไม่อยากจะมีปัญหา เลยบอกแม่เจ้าสาวว่า ให้เขาไปเถอะไม่อยากมีปัญหา แต่แม่เจ้าสาวบอกว่า มันไม่ได้ ปกติซองต้องเป็นของเจ้าสาว แล้วเงินผูกข้อมือแม่เจ้าสาวยกให้เจ้าบ่าวเจ้าสาวหมด ไม่ว่าเงินในซองนั้นเป็นของญาติฝ่ายใด แบบนี้ควรทำอย่างไรดี เจ้าสาวหัวจะปวด"

          งานนี้ก็มีคนเข้ามาแสดงความคิดเห็นกันมากมาย ทั้งที่มองว่าเรื่องแบบนี้ควรต้องตกลงกันก่อนตั้งแต่แรก บ้างก็ว่าปกติเงินค่าซองมักนำไปใช้จ่ายค่าจัดงาน ซึ่งหลังจากหักค่าใช้จ่ายทั้งหมดแล้วเหลือ ก็ควรเก็บเป็นทุนของบ่าว-สาวต่อไป บางบ้านก็ยกให้พ่อแม่เจ้าสาวทั้งหมด บ้างก็ว่าส่วนใหญ่ฝ่ายที่ได้เงินในซองก็คือฝ่ายที่จัดงาน แต่ก็ต้องแล้วแต่ตกลงกันอยู่ดี

          ขณะเดียวกันก็มีคนที่มองจากมุมฝ่ายเจ้าบ่าวว่า อีกฝ่ายคงเชิญแขกจำนวนหนึ่งที่น่าจะใส่ซองมาเยอะ จึงได้ทวงเพราะอยากรู้ยอดที่แขกฝ่ายตัวเองใส่มา เวลาอีกฝ่ายมีงานจะได้ใส่ซองคืนได้อย่างเหมาะสม ซึ่งบางบ้านก็อาจจะต้องการแค่รู้ยอด แต่บางบ้านก็อาจเอาเงินด้วย ซึ่งถ้าเขาทวงมาขนาดนี้ แล้วทางฝ่ายเจ้าสาวไม่ร้อนเงิน อยากรักษานำใจก็ควรให้เขาไป แต่ทั้ง 2 ฝ่าย ต้องรับทราบตรงกัน เพื่อไม่ให้มีปัญหาในภายหลัง