เชฟบังก้อง มาเอง รีวิวเนื้อและหนังเหี้ยกับแลน จากใจคนเคยทำ หลังมีกระแสข่าวส่งเนื้อเข้าโรงงานลูกชิ้น บอกเชื่อได้ยาก ก่อนโชว์ภาพหนังทอด... คนละเรื่องชัด ๆ
อ่านข่าว : ส่องเบื้องลึก เนื้อตัวเงินตัวทอง เอาไปทำอะไร พบปลายทางรับซื้อไม่อั้น ลูกค้าชิมแล้วติดใจ
ก่อนที่ทาง เฟซบุ๊ก SchwedaKong ของ "เชฟบังก้อง" จะออกมาโพสต์ให้ข้อมูลจากคนที่เคยทำเนื้อดังกล่าวมาก่อน บอกว่า เนื้อเหี้ยเนื้อแลน ราคาไม่ถูก ปลาราคาถูกกว่า ส่วนหนังยังสามารถนำมาทำกระเป๋า รองเท้าได้ด้วย ดังนั้นเรื่องนำไปทำลูกชิ้น ทำหนังปลากรอบ ส่วนตัวมองว่าเชื่อได้ยาก เพราะเนื้อและหนังมันมีมูลค่ามากกว่านั้น พร้อมทิ้งท้ายว่า "และในความเป็นคนที่เคยลองทำอาหารจากมันมาก่อน ต่างโดยสิ้นเชิงครับ แค่แล่ทำลูกชิ้นก็แล่เนื้อยากแล้ว หนังก็หนากว่าชัดเจนมาก ถ้าขายหนังเอาไปทำกระเป๋าราคาเป็นล้านได้ จะเอามาทำหนังปลากรอบทำไมอะ"
"ผมไปคุ้ยรูปหนังแลน จากฮาร์ดดิสก์เก่า ที่เคยทำไว้เมื่อสิบกว่าปี ตอนพันทิปโน่น มาให้ดูเป็นวิทยาทานครับ จะสังเกตได้ว่า หนังหนากว่าปลาเยอะมากครับ นี่ขนาดตัวเล็กแล้วนะ
ซึ่งส่วนหนึ่งผมลองเอาไปตากแห้ง แล้วทอดดูครับ ก็ออกมาค่อนข้างพองฟู และยังเป็นไตด้านในบ้าง ซึ่งจะเห็นว่ามันต่างจากหนังปลาบาง ๆ ที่ขายมากครับ ดังนั้น วางใจได้ครับ หนังปลาที่ขายน่ะ หนังปลาแน่ ๆ ครับ ไม่ใช่หนังเหี้ยปนครับ ความหนา ความฟู มันคนละเรื่องเลยครับ
และย้ำอีกครั้งว่า เป็นวิทยาทานนะครับ ผมสงสารคนทำธุรกิจหนังปลาทอด ที่ได้รับผลกระทบจากการปั่นข่าวนี้ ไม่สนับสนุนให้ล่า หรือหามากินนะครับ มันเป็นสัตว์กินซาก ลำพังตัวมันเองก็พยาธิไม่น้อยนะ หนังก็กินหมูกินปลาคัง เนื้อกินกบแทนไปครับ
*เพิ่มเติม ขอบคุณที่ท้วงว่า แลนกะเหี้ย คนละตัวครับ ที่วงเล็บไว้ และที่เทียบเพราะ ที่เคยกินคือแลนครับ แลนกับเหี้ยต่างกัน แต่อยู่วงศ์เดียวกันครับ แลนอยู่ต้นไม้ เหี้ยอยู่น้ำ แลนตัวเล็กกว่า เหี้ยตัวใหญ่กว่า ตามค่าเฉลี่ย ดังนั้น เหี้ยหนังหนากว่าแน่นอนครับ"
