ภาพจากเฟซบุ๊ก Chagorn Sopaporn
ภาพจากเฟซบุ๊ก Chagorn Sopaporn
ภาพจากเฟซบุ๊ก Chagorn Sopaporn
สำหรับข้อความที่ เก่ง รณกฤต โพสต์เฟซบุ๊ก มีดังนี้
วันนี้ผมได้อ่านข้อความจากชาวหาดใหญ่ และมันทำให้ผมนั่งไม่ติดเลย
พอระดับน้ำเริ่มลดลงสิ่งที่โผล่มาไม่ใช่ความหวังหรอกครับ
มันคือภูเขาหนี้สินที่กำลังรอกลืนกินทั้งเมือง
เงินกู้ที่ต้องจ่าย ดอกเบี้ยที่วิ่งไม่หยุดใบแจ้งหนี้ที่ไม่เคยสนใจว่าใครน้ำท่วม
ทุกอย่างกำลังเดินเข้ามาพร้อมกันไม่มีใครถามว่า
“คุณรอดมาได้ไหม” หรือ “ตอนนี้ยังหายใจรอดไหม”
นี่ไม่ใช่เวลาที่จะนั่งประชุมอีกแล้วนี่คือเวลาที่ต้องลงมือช่วย — ตอนนี้เลย
ผมอยากให้เกิด “โครงการพักหนี้ฉุกเฉินระดับชาติ”
เชิญสถาบันการเงินทุกแห่งธนาคารทุกแห่งบริษัทไฟแนนซ์ทุกแห่ง
มานั่งโต๊ะเดียวกันเพื่อปล่อยเชือกชีวิตให้ชาวหาดใหญ่
• หยุดดอกเบี้ย
• พักชำระหนี้ต้น
• ยืดระยะเวลาออกไป
อย่างน้อย 6 เดือน - 1 ปี
ให้พวกเขามีเวลาลุกขึ้นยืนได้ก่อนก่อนที่จะบังคับให้เดินต่อ
ความจริงที่เจ็บปวด - หลังน้ำลด ชีวิตไม่ได้เบาขึ้นเลย
คนที่นั่งในห้องแอร์อาจมองง่าย ๆ ว่า “ของเสียหาย ก็ซื้อใหม่สิ”
แต่ผมอยากให้ลองคิดดูครับ
ถ้าท่านเป็นเจ้าของร้านอาหารที่ทำมาหากินมา 20 ปีแล้ววันหนึ่ง…
• หม้อหุงข้าวทุกใบลอยไป
• โต๊ะเก้าอี้ทั้งร้านพังหมด
• ตู้เย็นจมน้ำไม่ทำงาน
• เตาแก๊สระเบิด
ท่านจะรู้สึกยังไงเมื่อมองดูของที่สะสมมาทั้งชีวิตลอยหายไปต่อหน้าต่อตา
นั่นไม่ใช่แค่ “ของ”นั่นคือความฝันที่พวกเขาสร้างมาทีละวัน ทีละบาท
สิ่งที่หนักที่สุดไม่ใช่น้ำท่วม — แต่คือความกดดันที่ตามมา
อีกไม่กี่วันก็สิ้นเดือนแล้วครับ
ใบแจ้งหนี้รถยนต์ - ไม่สนใจว่ารถจมน้ำ ใบแจ้งหนี้บ้าน
ไม่สนใจว่าบ้านพังยับ ค่าไฟ ค่าน้ำ ค่าเทอม ค่าจ้างลูกน้อง
ทุกอย่างเดินมาพร้อมกันเหมือนคลื่นลูกที่สอง
ที่กำลังจะกลืนกินคนที่เพิ่งหายใจรอดจากคลื่นลูกแรก
ผมเคยประสบปัญหาทางการเงินมาก่อน
ผมรู้ว่าการยืนที่ขอบเหวโดยไม่รู้ว่าพรุ่งนี้จะรอดไหม - มันเจ็บแค่ไหน
แต่สิ่งที่เกิดขึ้นกับหาดใหญ่ตอนนี้มันหนักกว่าที่ผมเคยเจอเป็น 10 เท่า
พวกเขารอดจากน้ำ - แต่กำลังจะตายเพราะหนี้
คุณเพิ่งหนีน้ำมาได้บ้านพัง ร้านพัง รถพัง ทุกอย่างพัง
แล้วตอนนี้ …
• ต้องซ่อมบ้าน → ต้องใช้เงินแสน
• ต้องเปิดร้านใหม่ → ต้องลงทุนใหม่หมด
• ต้องซ่อมรถ → ค่าซ่อมอาจถึงต้นแสน
• ต้องซื้อเครื่องใช้ไฟฟ้าใหม่ทั้งหลัง → เป็นแสนอีก
แต่เงินในมือเหลือ 0 บาท
ยิ่งกว่านั้น…ยังมีหนี้เดิมที่ต้องจ่ายทุกเดือนอีกด้วย
นี่ไม่ใช่การลุกขึ้นยืนอีกครั้งนี่คือการถูกบังคับให้วิ่ง Marathon ทั้งที่ขาหัก
เด็ก ๆ ไม่ได้อยากได้ของเล่นใหม่หรอกครับ
พวกเขาแค่อยาก…
• นอนบนที่นอนแห้ง ๆ
• ใส่เสื้อผ้าที่ไม่มีกลิ่นเหม็นอับ
• กินข้าวร้อน ๆ สักมื้อ
• เห็นพ่อแม่ยิ้มได้โดยไม่ต้องบังคับ
แต่ตอนนี้…พ่อแม่กำลังจมอยู่ในความกดดัน
ถ้าพ่อแม่จมน้ำทางการเงินเด็ก ๆ จะไม่มีทางขึ้นมาจากความมืดได้เลย
ผมขอร้องจากใจจริง ๆ
หาดใหญ่ต้องการความช่วยเหลือ - ตอนนี้เลย ไม่ใช่เดือนหน้า
อย่าปล่อยให้คนที่เพิ่งรอดจากน้ำกลับมาตายเพราะหนี้
นี่ไม่ใช่แค่ตัวเลขนี่คือชีวิตจริงของคนไทยหลายหมื่นคน
ขอให้รัฐบาล สถาบันการเงิน ธนาคารลงมือช่วยด้วยหัวใจ ไม่ใช่แค่นโยบาย
เพราะตอนนี้…หาดใหญ่กำลังอยู่ในจุดที่อันตรายที่สุดไม่ใช่ตอนน้ำท่วม
แต่คือ “ตอนน้ำลดแล้ว”
ช่วยพวกเขาก่อนที่จะสายเกินแก้ช่วยก่อนที่ทั้งเมืองจะล้มแบบไม่มีวันลุกขึ้นได้อีก”
#หาดใหญ่ต้องรอด#อย่าปล่อยให้พวกเขาจมอีกครั้ง#เราต้องลุกขึ้นช่วยกันตอนนี้#ชีวิตคนไทยมีค่า
ภาพจากเฟซบุ๊ก Chagorn Sopaporn
ภาพจากเฟซบุ๊ก Chagorn Sopaporn
