เรียบเรียงข้อมูลโดยกระปุกดอทคอม
ขอขอบคุณภาพประกอบจาก tvburabha.com
ความไม่สมประกอบทางร่างกาย อาจทำให้ใครหลายๆ คนที่ต้องเผชิญกับมัน เกิดความน้อยเนื้อต่ำใจในชีวิต และตัดพ้อถึงความไม่ยุติธรรมที่เกิดขึ้น แต่สำหรับบางคน "สิ่งที่ขาดหายไป" อาจทำให้เขาได้ค้นพบ "พรสวรรค์" ของตัวเอง อย่างที่ไม่คาดคิดมาก่อน ดังเช่นผู้ชายที่ชื่อ "สุวัฒน์ ศรีทิพันธุ์"
สุวัฒน์ ศรีทิพันธุ์ หรือ วัฒน์ หนุ่มวัย 25 ปี ชาวบ้านกาดใต้ ต.ปงแสนทอง อ.เมือง จ.ลำปาง คือคนพิการหนึ่งในจำนวนหลายแสนคนในประเทศไทย เขาเกิดมาพร้อมกับความพิการที่ขาขวาตั้งแต่ใต้เข่าลงไป นั่นทำให้สุวัฒน์ต้องใช้ไม้เท้าพยุงตัวตั้งแต่เด็กๆ เขาอาศัยอยู่กับพ่อ ผู้ซึ่งคอยสอน และให้กำลังใจเขามาโดยตลอด
"ขาผมขาดตั้งแต่เกิดจากท้องแม่แล้วครับ มันกุดหายใต้เข่าซ้าย การเดินของผมก็ต้องใช้ไม้เท้าแทน แต่ผมก็ไม่ท้อ และไม่คิดว่าเป็นปมด้อย หรือเป็นอุปสรรคอะไร"
ในสมัยที่เรียนอยู่ในชั้นประถม สุวัฒน์มักอดอิจฉาเพื่อนคนอื่นๆ ไม่ได้ ที่ได้เล่นฟุตบอลอย่างสนุกสนาน แต่เขากลับทำได้เพียงแค่นั่งดู และคอยลุ้นอยู่ที่ขอบสนาม ด้วยเหตุผลทางร่างกายที่ทำให้ครูของเขาไม่อนุญาตให้ลงเล่น แต่ในใจของสุวัฒน์ก็คิดอยู่เสมอว่า "เขาจะต้องทำในสิ่งที่คนอื่นทำได้เหมือนกัน"
ด้วยความที่ "สุวัฒน์" ไม่เคยท้อ หรือคิดว่าความบกพร่องทางร่างกายของเขาจะเป็นปมด้อย หรือเป็นอุปสรรคของชีวิต ทำให้เขาลุกขึ้นมาฝึกเล่นกีฬาเหมือนคนอื่นๆ ทั้งว่ายน้ำ บาสเกตบอล ฟุตบอล แต่กีฬาที่ "สุวัฒน์" ได้ลองเล่นจนหลงใหลมันมากที่สุด เห็นจะเป็นเจ้าลูกหวายกลมๆ อย่าง "ตะกร้อ"
"ผมเล่นตะกร้อมาตั้งแต่อายุ 9 ขวบ ตอนแรกก็ล้อมวงเตะกับเพื่อนๆ พอเล่นไปสักพัก ผมก็เดาะตะกร้อได้คล่องขึ้น จึงมาเล่นทีมแบ่งข้าง จากนั้นก็ลองหัดตีลังกาฟาดดู จนทำได้ ที่จริงผมเล่นตะกร้อได้ทุกตำแหน่ง แต่ที่ชอบที่สุดคือตัวฟาด เพราะท้าทาย และที่สำคัญตัวฟาดคือผู้ที่จะทำแต้มนำชัยชนะมาสู่ทีม" สุวัฒน์เล่าให้ฟังอย่างภาคภูมิใจ
เป็นที่รู้กันว่าผู้ที่จะสามารถรับบทเป็น "ตัวฟาด" ของทีมตะกร้อได้นั้น ต้องเป็นคนที่มีร่างกายแข็งแรงมาก และสามารถกระโดดได้สูงกว่าตาข่าย จึงจะสามารถใช้แรงฟาดลูกลงในพื้นที่ของคู่แข่งได้ ซึ่งคนธรรมดาส่วนใหญ่ยังยากที่จะทำ แต่สุวัฒน์ที่อาศัยเพียงแค่หนึ่งขากับหนึ่งไม้เท้า กลับสามารถทำได้ดี จนคนอื่นเชื่อว่า "นี่เป็นพรสวรรค์" ของเดชไอ้ด้วนจากบ้านกาดใต้ แม้เริ่มแรกที่ "สุวัฒน์" เล่นตะกร้อ เขาต้องเจ็บตัวไปหลายครั้ง ผิดหวังไปหลายหน แต่ "พ่อ" ก็คอยให้คำแนะนำ และปลุกให้ลูกชายลุกขึ้นมาสู้ใหม่ทุกๆ ครั้ง
หลังจากนั้นไม่ว่า "สุวัฒน์" จะลงแข่งขันตะกร้อรายการใด ผู้ชมที่เห็นก็มักจะส่งเสียงเชียร์ และปรบมือให้กำลังใจเขาอย่างล้นหลาม จนปัจจุบัน "สุวัฒน์" สามารถคว้าแชมป์และรางวัลจากการแข่งขันตะกร้อมาเกือบสิบถ้วย ส่วนเงินรางวัลที่ได้มา "สุวัฒน์" จะนำส่วนหนึ่งไปซื้ออุปกรณ์กีฬาให้เด็กๆ ชาวบ้านกาดใต้ ได้ฝึกซ้อมและเล่นด้วยกัน
ขณะที่รายได้อีกทางของ "สุวัฒน์" มาจากการประกอบอาชีพเป็นช่างซ่อมแอร์ ที่มีรายได้เพียงวันละ 200 บาท เดือนหนึ่งก็ตกราว 5,000 กว่าบาท แต่เขาก็สามารถบริหารจัดการค่าใช้จ่ายได้อย่างดี จนตัวเองไม่รู้สึกว่าลำบากอะไรนัก และด้วยความกตัญญูของ "สุวัฒน์" เขาจะแบ่งเงินจำนวน 3,000 บาท ให้กับผู้เป็นพ่อ ผู้ซึ่งคอยดูแลและเป็นเสมือนสิ่งที่คอยเติมเต็มส่วนที่ขาดหายในชีวิตให้เขาทุกๆ เดือนอีกด้วย
ใครที่ได้อ่านเรื่องราวของ "สุวัฒน์" แล้ว คงได้เห็นถึงความเป็น "เลือดนักสู้" และ "พรสวรรค์" ในตัวหนุ่มคนนี้ได้เป็นอย่างดี เพราะเขาสามารถลบภาพปมด้อยของความพิการ และยังทำให้ทุกคนได้เห็นว่า คนพิการก็สามารถทำอะไรได้เหมือนกับที่คนสมบูรณ์ปกติทำได้ และอาจจะทำได้ดีกว่าเสียด้วย. . . หากเปรียบเทียบกับคนบางคนมีขาสมบูรณ์ แต่ไม่ยอมก้าวเดินแล้วชีวิตจะมีค่าอะไร สู้พิการและไม่ย่อท้อต่อโชคชะตา และใช้ชีวิตอย่างมีคุณค่า ไม่สร้างความเดือดร้อนให้ใครอย่างสุวัฒน์ยังจะดีกว่า เพื่อนๆ ว่าจริงไหมคะ?
ติดตามชมและร่วมเป็นกำลังใจหนุ่มนักสู้คนนี้ได้ ในรายการ คนค้นฅน วันอังคารที่ 21 เมษายน 2552 เวลา 22.15 น. ทางโมเดิร์นไนน์ทีวีค่ะ
คลิกอ่านความคิดเห็นของเพื่อนๆ ได้ที่นี่ค่ะ
ขอขอบคุณข้อมูลจาก
