กวีนิพนธ์เป็นดังศิลปะด้านภาษาที่ผ่านการถักทอ เรียงร้อยอย่างประณีตและสร้างสรรค์ หลายครั้งที่กวีนิพนธ์นั้นเป็นดังเครื่องสะท้อนตัวตนของมนุษย์ ทั้งยังสื่อสารถึงค่านิยมของวัฒนธรรมอันหลากหลาย ถ่ายทอดเรื่องราวของชีวิตและจิตใจให้โลดแล่นไปตามตัวอักษร ไม่เพียงแต่การบอกเล่าเรื่องราวต่าง ๆ เท่านั้น เพราะในบางครั้งกวีนิพนธ์ยังนำไปสู่การตั้งคำถามให้ขบคิดไม่รู้จบ
เพื่อร่วมส่งเสริมให้ศิลป์แห่งกวีนิพนธ์ยังคงอยู่ และหนุนให้คนทั่วโลกได้ตระหนักถึงความสามารถของกวีนิพนธ์ ในการจับจิตวิญญาณแห่งความคิดสร้างสรรค์จากใจมนุษย์ออกมาถ่ายทอด ทางองค์การการศึกษา วิทยาศาสตร์ และวัฒนธรรมแห่งสหประชาชาติ หรือ ยูเนสโก (UNESCO) จึงตัดสินใจประกาศให้จัดตั้ง "วันกวีนิพนธ์สากล" (World Poetry Day) ขึ้น ระหว่างการประชุมครั้งที่ 30 ของยูเนสโก ซึ่งจัดขึ้นในกรุงปารีส ประเทศฝรั่งเศส เมื่อปี 2542 โดยยึดเอาวันที่ 21 มีนาคม ในการร่วมฉลอง วันกวีนิพนธ์สากล
โดยหนึ่งในจุดประสงค์หลักของวันกวีนิพนธ์สากล คือ การสนับสนุนความหลากหลายทางภาษาผ่านการแสดงออกของกวีนิพนธ์ เปิดโอกาสให้ภาษาที่ใกล้จะสูญหายไปได้ถูกหยิบยกมาพูดถึงหรือนำมาขับขานอีกครั้ง
นอกจากนี้สำหรับกิจกรรมต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นในวันกวีนิพนธ์สากล ยังจะเป็นไปเพื่อกระตุ้นให้มีการนำวัฒนธรรมของบทกวีกลับมาใช้กันอีกครั้ง มีการสอนเรื่องบทกวี เรียกคืนบรรยากาศการสนทนาผ่านบทกวี และนำบทกวีมาเชื่อมโยงกับศิลปะแขนงอื่น ๆ อาทิ ละครเวที การเต้นรำ ดนตรี หรือแม้แต่ภาพวาด รวมทั้งสนับสนุนให้มีการเผยแพร่ผ่านสื่อต่าง ๆ เพื่อไม่ให้ศิลปะแขนงนี้ถูกมองเป็นศิลปะที่ล้าสมัย
ขอบคุณข้อมูลจาก : un.org
