วันที่ 31 สิงหาคม 2562 เว็บไซต์เดลี่เมล มีรายงานคดีสลดสังคม เมื่อเด็กเล็ก 2 คน ถูกแม่แท้ ๆ ปล่อยทิ้งให้อยู่กันตามลำพังนานถึง 11 วัน โดยไม่มีอาหารและน้ำ ด้วยความตั้งใจของผู้เป็นแม่ที่จงใจปล่อยให้ลูกอดตาย ขณะที่ตัวเองออกไปลั้ลลาอยู่กับแฟนคนใหม่ พร้อมกับลูกคนเล็กของทั้งคู่
ในขณะที่เหตุการณ์ดังกล่าวเป็นเรื่องเลวร้ายถึงขั้นช็อกสังคม แต่การแสดงออกของ วลาดิสลาวา ทรอคิมห์ชัก แม่ชาวยูเครน วัย 23 ปี กลับไร้ซึ่งท่าทีสำนึกผิดแม้แต่น้อย เพราะเธอยังคงยิ้มและหัวเราะออกมาได้ หลังจากได้ฟังคำพิพากษาโทษจำคุก 8 ปี จากศาล ในการพิจารณาคดีเมื่อไม่นานมานี้
รายงานเผยว่า วลาดิสลาวาจงใจปล่อยให้ลูกสาววัย 3 ขวบ และลูกชายวัย 1 ขวบ อดอาหาร เพื่อจะนำรูปที่พวกเขาอยู่ในสภาพย่ำแย่ ไปโพสต์ขอความเห็นใจจากคนอื่น อ้างว่าเด็ก ๆ มีอาการป่วยหนัก จำต้องหาเงินมารักษา ทำให้เธอกอบโกยเงินจากความสงสารของผู้อื่นเป็นกอบเป็นกำ
จนกระทั่งในครั้งนี้ วลาดิสลาวาจงใจปล่อยลูกทั้ง 2 คนไว้ที่บ้าน ขณะที่ตัวเองออกไปมีความสุขกับคนรักใหม่ พร้อมลูกวัยทารกของทั้งคู่ เด็ก ๆ ถูกทิ้งไว้ภายในห้องที่ไม่มีทั้งอาหารและน้ำ รวมถึงไม่สามารถเปิดประตูห้องออกไปหาของกินจากในครัวได้
เด็ก ๆ ที่หิวโหยพยายามอย่างยิ่งที่จะหาอะไรมากิน แต่สุดท้ายแล้วเด็กชายก็ได้เสียชีวิตลง ขณะที่เด็กหญิงคนพี่ รอดชีวิตมาได้จากการดื่มน้ำในแจกัน แต่ก็ต้องทรมานจากภาวะขาดสารอาหารเฉียบพลัน
ระหว่างที่เด็ก ๆ ถูกทิ้งไว้ในแฟลต ผู้เป็นย่าได้พยายามจะเข้าไปในห้องของพวกเขา แต่ติดที่เธอไม่มีกุญแจห้อง กว่าที่เธอจะหาทางเข้าไปได้ เวลาก็ผ่านไปนานถึง 11 วันแล้ว โดยย่าของเด็กพบหลานสาวนอนนิ่งอยู่บนเตียง สภาพอ่อนแรง เธอจึงรีบหาอาหารอ่อน ๆ ให้หลานกิน และอุ้มเธอออกมา ขณะที่หลานชายนั้นเธอไม่สามารถช่วยไว้ได้แล้ว
สภาพห้องที่ปรากฏนั้น เจ้าหน้าที่พบรอยฟันของเด็ก ๆ อยู่ที่ผนังห้อง จากการที่พวกเขาพยายามกัดกินวอลเปเปอร์คลายความหิว นอกจากนี้เด็ก ๆ ยังพยายามดิ้นรนเพื่อฉีกเสื่อน้ำมันที่พื้น หวังที่จะเปิดช่องว่างใต้ประตู แต่ก็ไม่เป็นผล
ทั้งนี้ การเสียชีวิตของลูกชายวัย 1 ขวบ ทำให้วลาดิสลาวาถูกตั้งข้อหาฆาตกรรม เมื่อปี 2559 แต่เพิ่งจะมีการไต่สวนและพิพากษาโทษของเธออย่างจริงจัง เมื่อจิตแพทย์ลงความเห็นว่าเธอมีสภาพจิตพร้อมเข้ารับการพิจารณาคดี โดยล่าสุดในปี 2562 ผู้พิพากษาก็ได้มีคำตัดสินให้เธอได้รับโทษจำคุกนาน 8 ปี
หลังได้ยินคำตัดสิน วลาดิสลาวาพยายามโวยวายโดยอ้างว่าเธอย่อมต้องการสิ่งที่ดีที่สุดให้ลูก อยากให้พวกเขาได้เรียนและมีชีวิตดี ๆ เธอไม่เข้าใจว่าตัวเองทำอะไรลงไป อย่างไรก็ตาม หลังจากนั้นเธอยังคงส่งเสียงหัวเราะและปรบมือได้ ราวกับไม่รู้สึกอะไรกับสิ่งที่ได้กระทำกับโทษที่ได้รับ