เรียบเรียงข้อมูลโดยกระปุกดอทอคม
ภาพประกอบไม่เกี่ยวข้องกับข้อมูล
ผู้กำกับชื่อดัง แฉ รัฐบาลสหรัฐอเมริกา และนิวซีแลนด์ได้แอบทำการทดลองลับ ระเบิดสึนามิ ภายใต้รหัสปฏิบัติการโปรเจคท์ซีล ในช่วงระหว่างสงครามโลกครั้งที่ 2
เมื่อวันที่ 1 มกราคมที่ผ่านมา เว็บไซต์เทเลกราฟของอังกฤษ ได้รายงานว่า รัฐบาลสหรัฐอเมริกา และนิวซีแลนด์ได้แอบทำการทดลอง “ระเบิดสึนามิ” กว่า 3,700 ลูก ในช่วงระหว่างสงครามโลกครั้งที่ 2 โดยใช้น่านน้ำมหาสมุทรแปซิฟิกระหว่างหมู่เกาะนิว แคลิโดเนียของฝรั่งเศส กับเมืองโอ๊คแลนด์ของนิวซีแลนด์ ภายใต้รหัสปฏิบัติการ “โปรเจกต์ซีล” ตั้งแต่เดือนมิถุนายน ค.ศ. 1944 ก่อนจะยุติโครงการไปในช่วงต้นปี 1945
จากการทดลองอาวุธครั้งนั้น แสดงให้เห็นว่า ระเบิดสึนามิ จะใช้การจุดระเบิดใต้น้ำ ก่อให้เกิดคลื่นยักษ์ขนาดความสูงไม่ต่ำกว่า 9 เมตร ซึ่งมีอานุภาพมากพอในการทำลายเมืองชายฝั่งของประเทศเป้าหมายได้ภายในไม่กี่อึดใจ ไม่ต่างจากการใช้นิวเคลียร์ ทำให้ ระเบิดสึนามิ ถูกคาดหมายจากบรรดาเจ้าหน้าที่ระดับสูงทั้งในรัฐบาลสหรัฐฯ และในกองทัพว่า อาจจะเป็นอาวุธที่มีอานุภาพในการทำลายล้างสูงชนิดใหม่ที่เทียบเท่ากับการใช้ระเบิดนิวเคลียร์!!
โดยข้อมูลดังกล่าวถูกอ้างอิงจากการค้นคว้าแฟ้มลับทางทหารของ เรย์มอนด์ ริชาร์ด วารู นักเขียนและผู้กำกับชื่อดัง ที่เพิ่งจะตีพิมพ์ผลงานเขียนเล่มล่าสุด “Secrets & Treasures” ไปเมื่อปีที่แล้ว นอกจากนี้ วารู ยังได้เผยว่า โครงการทดลองลับสุดยอดดังกล่าวมีจุดเริ่มต้นมาจาก อี เอ กิ๊บสัน เจ้าหน้าที่กองทัพเรือสหรัฐฯ ซึ่งสังเกตเห็นการเกิดคลื่นขนาดใหญ่ หลังการทิ้งระเบิดทำลายแนวปะการังที่เป็นอุปสรรคต่อการเดินเรือตามหมู่เกาะต่าง ๆ ในมหาสมุทรแปซิฟิกในช่วงสงคราม ทำให้นำไปสู่ความเป็นไปได้ในการสร้าง “ระเบิดสึนามิ” เพื่อเป็นอาวุธทำลายล้าง
ทั้งนี้ รายงานระบุว่า โครงการลับดังกล่าวถูกยุบไปในช่วงต้นปี 1945 หลังผู้เชี่ยวชาญอเมริกันลงความเห็นว่า ระเบิดสึนามิ เพียงลูกเดียวไม่มีอานุภาพมากพอในการทำลายพื้นที่เป้าหมายได้ และการจะใช้อาวุธชนิดนี้ให้ประสบผลสำเร็จยังจำเป็นต้องใช้วัตถุระเบิดอย่างน้อย 2 ล้านกิโลกรัม วางเป็นแนวห่างจากชายฝั่งที่เป็นเป้าหมายราว 8 กิโลเมตร
หมายเหตุ: แก้ไขข้อมูล ณ เวลา 8.58 น. ของวันที่ 3 มกราคม 2556
