อุบัติเหตุการบินที่เพิ่งเกิดขึ้นกับเที่ยวบิน 4U9525 ของสายการบินเยอรมันวิงส์ (German Wings) ที่ตกลงบนบริเวณเทือกเขาแอลป์ของประเทศฝรั่งเศส เมื่อวันที่ 24 มีนาคม 2558 ส่งผลให้ผู้โดยสารและลูกเรือรวม 150 ราย เสียชีวิตทั้งหมด กล่องดำกล่องแรกที่อยู่ในห้องนักบินซึ่งได้รับการเก็บกู้แล้วชี้ว่า กัปตันไม่สามารถกลับเข้าไปในห้องนักบินได้ เพราะถูกล็อกจากด้านในโดยที่มีนักบินผู้ช่วยอยู่ในนั้น และไม่ว่าอุบัติเหตุดังกล่าวจะเกิดขึ้นด้วยความจงใจหรือไม่ ก็นับเป็นการสูญเสียอย่างยิ่งใหญ่อีกครั้งที่เกิดขึ้นกับประวัติศาสตร์การบิน
และหากได้ย้อนกลับไปในช่วงเวลาเดียวกันนี้ของเมื่อเกือบ 40 ปีที่ผ่านมา ก็ได้มีอุบัติเหตุทางการบินเกิดขึ้นเช่นกัน และนับเป็นวินาศกรรมครั้งใหญ่ที่สุดครั้งหนึ่งเท่าที่เคยเกิดขึ้นกับอากาศยาน โดยเหตุเกิดเมื่อวันที่ 27 มีนาคม 2520 และมีผู้เสียชีวิตทั้งสิ้นถึง 583 ราย เมื่อเครื่องบินโบอิ้ง 2 ลำ ของสองสายการบิน ชนกันอย่างจังที่สนามบินบนเกาะเตเนริเฟ ของหมู่เกาะคานารี ประเทศสเปน เหตุการณ์นั้นได้รับการกล่าวขานในชื่อ "หายนะแห่งสนามบินเตเนริเฟ" (Tenerife airport disaster)
เที่ยวบินมรณะทั้งสองลำต่างเป็นเครื่องบินโบอิ้ง รุ่น Boeing 747 คือ เที่ยวบิน 1736 ของสายการบินแพนแอม (Pam Am) พร้อมผู้โดยสารและลูกเรือรวม 396 ชีวิต ออกเดินทางจากสนามบินนานาชาติลอสแอนเจลิส สหรัฐฯ มุ่งหน้าสนามบินแกรนคานาเรีย บนเกาะแกรนคานาเรีย หมู่เกาะคานารี กับอีกเที่ยวบินคือ 4805 ของสารการบินเคแอลเอ็ม (KLM Alirines) พร้อมผู้โดยสารและลูกเรือ 248 ราย ออกเดินทางจากสนามบินในกรุงอัมสเตอร์ดาม เนเธอแลนด์ มุ่งหน้าสนามบินแกรนคานาเรีย เช่นเดียวกัน
เหตุการณ์การสูญเสียคงจะไม่เกิดขึ้นหากไม่เกิดเหตุระเบิดขึ้นที่สนามบินแกรนคานาเรีย เหตุดังกล่าวทำให้เที่ยวบินทั้งหมดที่กำลังมุ่งหน้าไปยังแกรนคานาเรียในขณะนั้น ต้องเปลี่ยนเส้นทางไปยังสนามบินลอสโรเดียส (Los Rodeos Airport) บนเกาะเตเนริเฟ ที่อยู่ข้างเคียงแทน รวมทั้งเที่ยวบิน 1736 ของแพนแอม และ 4805 ของเคแอลเอ็ม ด้วย สภาพที่สนามบินลอสโรเดียสในวันนั้นจึงค่อนข้างแออัดไปด้วยเครื่องบินที่ต่างต้องมาจอดพัก เพื่อรอเวลาออกเดินทางอีกครั้งเมื่อสนามบินปลายทางเคลียร์พื้นที่เสร็จเรียบร้อยแล้ว โดยมีเครื่องโบอิ้งของแพนแอมและเคแอลเอ็มจอดเคียงกันอยู่ที่มุมตะวันออกเฉียงใต้ของสนามบิน
และเมื่อถึงเวลาออกเดินทางอีกครั้ง จากสภาพที่แออัดของสนามบิน ทำให้ทั้งแพนแอมและเคแอลเอ็มต้องวิ่งเครื่องจากที่จอดมายังแท็กซี่เวย์ โดยที่เครื่องบินของเคแอลเอ็มเคลื่อนออกมาก่อน ตามด้วยแพนแอม ในช่วงเวลาดังกล่าวหมอกเริ่มโรยตัวลงมาปกคลุมสนามบิน บดบังวิสัยทัศน์ภาคพื้นดินเสียสนิท นักบินของทั้งสองลำไม่สามารถมองเห็นเครื่องบินของแต่ละฝ่ายได้ ในขณะที่เจ้าหน้าที่บนหอบังคับการบินเองก็ไม่สามารถมองเห็นเครื่องบินที่อยู่ด้านล่างเช่นกัน นอกจากนั้นภาคพื้นดินของแท็กซี่เวย์ยังไม่มีสัญญาณเรดาร์ การสื่อสารในช่วงเวลานี้จึงกระทำผ่านวิทยุสื่อสารเท่านั้น
เมื่อเครื่องบินทั้งสองลำเลื่อนมาจอดประจำที่บนแท็กซี่เวย์ เหตุการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นเมื่อเกิดการสื่อสารที่ผิดพลาด นักบินของเคแอลเอ็มออกตัวเพื่อนำเครื่องขึ้น โดยไม่รู้ว่าเครื่องบินของแอมแพนยังคงอยู่ด้านหน้าห่างออกไปไม่ถึง 100 หลา (ประมาณ 90 เมตร) กว่าที่นักบินของเคแอลเอ็มจะตระหนักถึงสิ่งกีดขวางขนาดยักษ์ที่อยู่เบื้องหน้า ก็ไม่สามารถบังคับเครื่องบินให้หลบเลี่ยงการปะทะได้แล้ว หางของเครื่องบินเคแอลเอ็มลากไปกับพื้นจนเกิดประกายไฟ หัวเครื่องที่เชิดขึ้นแล้วทำให้ส่วนห้องเก็บสัมภาระใต้ท้องเครื่องและห้องเครื่องยนต์ประสานงานเข้ากับลำตัวของเครื่องบินแพนแอมอย่างจัง และเกิดการระเบิดลุกไหม้อย่างรุนแรง ส่งผลให้ผู้โดยสารและลูกเรือบนเครื่องบินของเคแอลเอ็มทั้ง 248 รายเสียชีวิตยกลำ ในขณะที่เครื่องบินของแพนแอมมีผู้เสียชีวิต 335 ราย รอดชีวิต 61 ราย ส่งผลให้มีผู้สังเวยชีวิตไปกับเหตุการณ์สลดนี้ทั้งหมดถึง 583 รายด้วยกัน
เหตุการณ์ดังกล่าวนับเป็นความสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ที่สุดที่เกิดขึ้นในประวัติการบิน หากไม่นับรวมเหตุ 9/11 ที่เกิดขึ้นเนื่องจากเหตุก่อการร้าย ในเหตุการณ์นี้ทางสหรัฐอเมริกาและรัฐบาลสเปนร่วมมือกันอย่างแข็งขันในการสอบสวนสิ่งที่เกิดขึ้น และในที่สุดทางสายการบินเคแอลเอ็มได้ยอมรับว่าเป็นความผิดที่เกิดจากความบกพร่องของนักบินฝ่ายตนเอง และชดเชยค่าเสียหายให้กับญาติผู้เสียชีวิต
ภาพจาก aviation-safety.net , ทวิตเตอร์ @beaver_ch5
ขอบคุณข้อมูลจาก
en.wikipedia.org , businessinsider.com
