เปิดเรื่องราวสุดประทับใจ ชายอังกฤษวัย 36 ปี เจอหนุ่มไร้บ้านหน้าตาคุ้น ๆ จึงเข้าไปทักทาย ชวนคุยไปสักพักจึงรู้ความจริง หนุ่มคนนี้คือน้องชายแท้ ๆ ที่พลัดพรากมาตลอดชีวิต !
รอย อัสปินอลล์ ทหารผ่านศึกชาวอังกฤษ วัย 36 ปี จากกองทหารควีนส์แลงคาเชอร์ กำลังเดินกลับบ้าน หลังจากไปร่วมพิธีวันรำลึกวีรชนสงคราม (Remembrance Sunday) ในวันที่ 12 พฤศจิกายน 2560 ระหว่างทางเขาพบเห็นชายหนุ่มไร้บ้านคนหนึ่ง กำลังนอนหลับอยู่สนามหญ้าใกล้ ๆ โบสถ์ รอยคลับคล้ายคลับคลาใบหน้าของชายหนุ่มคนนี้อย่างประหลาด มันมีความรู้สึกราวกับว่าเคยรู้จักกันมาก่อน เขาจึงเข้าไปทักทายและชวนคุยโน่นนี่ ซึ่งหลังจากคุยกันไปสักพัก รอยก็ค้นพบความจริงอันน่าตกตะลึง ชนิดที่เขาไม่เคยคาดคิดมาก่อน เพราะชายหนุ่มไร้บ้านคนนี้ คือน้องชายที่พลัดพรากจากกันไปตั้งแต่เด็ก !
เรื่องราวของสองพี่น้องผู้พลัดพรากนี้ ถูกนำมาเปิดเผยโดยสำนักข่าวบีบีซี เมื่อวันที่ 30 พฤศจิกายน 2560 โดยในวันนั้น บิลลี่ ไวท์ ชายหนุ่มไร้บ้าน วัย 28 ปี กำลังมองหาที่ซุกหัวนอน เนื่องจากท้องฟ้าเริ่มจะมืดแล้ว เขาเจอที่เหมาะ ๆ บริเวณสนามหญ้าของโบสถ์แห่งหนึ่งในเมืองวีแกน จึงเอนกายลงนอน ขณะที่เขากำลังเคลิ้ม ๆ อยู่นั้น อยู่ดี ๆ ก็มีผู้ชายคนหนึ่งเดินเข้ามาหาเขาและเริ่มชวนคุย ผู้ชายคนนั้นถามเรื่องต่าง ๆ จากบิลลี่เยอะมาก ทั้งเรื่องครอบครัว เรื่องแม่ และผู้ชายคนนั้นก็พูดขึ้นมาว่า "ฉันคือพี่ชายของนาย"
"เขาเข้ามาหาผม ถามเรื่องโน่นเรื่องนี้ ยิงคำถามใส่รัว ๆ ถามถึงแม่ผม พี่สาวน้องสาว ฯลฯ และเขาก็บอกว่า เขาคือพี่ชายของผม คือตอนแรกผมก็ไม่เชื่อเขาหรอกครับ แต่แม่ผมเคยเล่าเรื่องพี่ชายที่ผมไม่เคยเจอหน้า ผมก็มีความรู้สึกแปลก ๆ ข้างใน ที่ไม่สามารถอธิบายได้ ผมช็อกมากจริง ๆ" บิลลี่ เล่าถึงช่วงเวลาที่เขาได้พบกับพี่ชายที่พลัดพรากมาทั้งชีวิต
ย้อนกลับไปเมื่อหลายสิบปีก่อน สมัยที่รอยยังเป็นเด็กชายตัวเล็ก ๆ ครอบครัวของเขาแยกทางกัน รอยย้ายไปอาศัยอยู่กับป้า เขาเข้ารับราชการทหารเมื่อเติบโตเป็นหนุ่ม ก่อนจะแต่งงานมีครอบครัว และมีลูกถึง 6 คน ส่วน ลอเรน ไวท์ แม่ของรอยนั้น หลังจากที่เธอแยกทางครอบครัวเดิม เธอก็ย้ายไปอยู่ที่อื่น ไม่กี่ปีต่อมา เธอก็ตั้งครรภ์และคลอดลูกชาย ซึ่งก็คือบิลลี่ แต่ชีวิตของบิลลี่ไม่ได้ด้วยสวยงามนัก เขาต้องไปอยู่สถานสงเคราะห์ตั้งแต่อายุ 10 ขวบ และใช้ชีวิตเป็นคนไร้บ้าน เร่ร่อนอยู่ริมถนนมานานหลายปี
รอยและบิลลี่เคยพบหน้ากันแค่เพียงครั้งเดียวเท่านั้น ตอนนั้นทั้งคู่อยู่ที่บ้านญาติ มันเป็นความทรงจำที่เลือนรางของรอย เพราะตอนนั้นเขายังเด็กมาก และบิลลี่ก็ยังเด็กทารก เมื่อบิลลี่กับรอยได้มาพบกันโดยบังเอิญ และได้รับรู้ว่าทั้งคู่คือพี่น้องกัน พวกเขาต่างก็กลั้นน้ำตาเอาไว้ไม่อยู่ รอยชวนบิลลี่ไปอาศัยที่บ้านของเขา พวกเขาเข้ากันได้ดีมาก และสนิทสนมกันในเวลาอันรวดเร็ว นอกจากนี้แล้ว การได้พบกับรอยคือการเปิดประตูสู่ชีวิตใหม่ของบิลลี่ ตอนนี้เขามีบ้านให้นอน มีครอบครัวที่ให้การสนับสนุน และตอนนี้เขาได้งานทำแล้ว โดยเป็นผู้ช่วยคนขับที่บริษัทขนส่งใกล้ ๆ บ้าน
"ผมรู้สึกราวกับว่าเราไม่เคยแยกจากกันเลย การที่ได้เห็นใครบางคน ที่มีสายเลือดเดียวกัน มีหลายอย่างที่เหมือน ๆ กัน มันเป็นความรู้สึกพิเศษที่ผมไม่เคยรู้สึกมาก่อน ผมไม่เคยคิดเลยว่าชีวิตนี้จะได้พูดว่า "ฉันมีน้องชายนะ" มันดูเป็นประโยคที่ดูห่างไกลจากชีวิตผมมาก แต่ตอนนี้ผมมีความสุขมาก มันไม่เหมือนกับตอนที่ผมมีลูกนะครับ แต่มันเป็นความรู้สึกดี ๆ ที่บอกไม่ถูก"
"เรามีอะไรหลาย ๆ อย่างที่คล้ายกัน ตอนแรกผมคิดว่าตัวเองคือเดียวในบ้านที่ดื่มกาแฟ แต่เมื่อผมถามบิลลี่ว่าเขาอยากดื่มอะไรไหม เขาก็บอกผมว่าขอกาแฟใส่นม และน้ำตาล 2 ช้อน ซึ่งมันเหมือนกับผมเป๊ะ ที่ผมชงดื่มเองก็แบบนี้เลย พวกเราทั้งคู่มีลักยิ้มเหมือนกันด้วย"
รอยและบิลลี่มีเรื่องราวให้พูดคุยกันอย่างไม่รู้จบ สำหรับพวกเขาทั้งคู่นั้น การได้เจอพี่น้องที่พลัดพรากมาตั้งแต่เด็ก คือสิ่งที่ยอดเยี่ยมที่สุดในชีวิต ถึงแม้ว่าพวกเขาจะแทบไม่รู้จักกันเลย แต่พวกเขาก็มีเวลาอยู่ด้วยกันอีกมาก ตั้งแต่วันนี้ไปจนตลอดชีวิต
ภาพจาก เฟซบุ๊ก EDs Place, Roy Aspinall
