เมื่อวันที่ 12 มีนาคมที่ผ่านมา เว็บไซต์เทเลกราฟของอังกฤษ รายงานว่า นักวิทยาศาสตร์จากนาซาเผย ในอดีตดาวอังคารเคยมีสภาพแวดล้อมที่สิ่งมีชีวิตสามารถดำรงอยู่ได้จริง และครั้งหนึ่งอาจเคยมีสิ่งมีชีวิตอาศัยอยู่ด้วย
โดยนายจอห์น พี กรอตซิงเกอร์ นักวิทยาศาสตร์จากโครงการสำรวจดาวอังคารด้วยยานคิวริออสซีตี้ ได้เปิดเผยว่า "จากคำถามพื้นฐานที่ผู้คนอยากรู้ที่ว่า ดาวอังคารนั้น เคยมีสภาพแวดล้อมที่สิ่งมีชีวิตอยู่ได้ไหม ตอนนี้ เราตอบได้เลยว่า ใช่ เราพบร่องรอยสภาพแวดล้อมที่สิ่งมีชีวิตสามารถใช้ชีวิตอยู่ได้อย่างปลอดภัยบนนั้น ซึ่งอาจเป็นไปได้ว่า หากมีน้ำอยู่บนดาว และคุณอยู่บนดาวอังคาร คุณก็อาจจะดื่มน้ำบนดาวได้ด้วย"
จากการตรวจสอบลักษณะหินที่ได้จากดาวอังคาร พบว่า มีร่องรอยของน้ำบนดาวอังคาร นอกจากนี้ นักวิทยาศาสตร์จากโครงการคิวริออสซีตี้ ยังวิเคราะห์แร่ธาตุจากหินและพบว่า หินจากดาวอังคารมีส่วนประกอบของซัลเฟอร์ ไนโตรเจน ไฮโดรเจน ออกซิเจน ฟอสฟอรัส และคาร์บอน ซึ่งเป็นส่วนประกอบที่เอื้อชีวิต ขณะเดียวกัน ยังพบว่ามีซัลเฟต และซัลไฟด์ ซึ่งเป็นอาหารของสิ่งมีชีวิตขนาดเล็ก
การค้นพบดังกล่าว นักวิทยาศาสตร์ได้สันนิษฐานว่า เมื่อราว 2-3 พันล้านปีก่อน ดาวอังคารเคยมีน้ำ มีสภาพแวดล้อมที่เอื้อต่อการดำรงชีวิต หรืออาจมีสิ่งมีชีวิตอยู่ด้วย แต่เมื่อกาลเวลาผ่านไปเนิ่นนาน ดาวอังคารก็เริ่มเปลี่ยนสภาพ ด้วยลักษณะของดาวที่มีมวลราว 1 ใน 10 ของโลก ดาวอังคารจึงไม่สามารถรักษาบรรยากาศของดาวไว้ได้ ดาวก็เริ่มเย็นลง ภูเขาไฟบนดาวก็หยุดปะทุ น้ำก็กลายเป็นน้ำแข็งหรือระเหยไปบนอวกาศ ทำให้ดาวอังคารมีสภาพเย็นและแห้งอย่างเช่นทุกวันนี้
อย่างไรก็ดี แม้ว่านักวิทยาศาสตร์จะพบร่องรอยของน้ำบนดาวอังคาร และพบว่าดาวอังคารเคยมีสภาพแวดล้อมที่มีลักษณะเอื้อต่อการมีชีวิต แต่ก็ยังไม่พบร่องรอยของสิ่งมีชีวิตบนดาวแต่อย่างใด ยังไม่พบแม้แต่ร่องรอยของสิ่งมีชีวิตขนาดเล็ก ซึ่งก็ต้องติดตามดูกันต่อไปว่า สุดท้ายแล้ว นักวิทยาศาสตร์จะสามารถไขข้อข้องใจว่า ดาวอังคารจะเคยมีสิ่งมีชีวิตอยู่ในอดีตหรือไม่ และสำหรับเรื่องการย้ายมนุษย์ไปอยู่บนดาว อย่างที่นักวิทยาศาสตร์หลายคนออกมาเปิดเผย ตอนนี้ ดูเหมือนว่าจะเป็นไปได้ยากมาก เพราะดาวอังคารนั้นมีออกซิเจนที่จำเป็นต่อสิ่งมีชีวิตบนโลกในปริมาณน้อยกว่าโลกมาก มีส่วนประกอบบนชั้นบรรยากาศที่แตกต่างกัน และมีชั้นบรรยากาศเบาบาง ส่วนการเปลี่ยนสภาพดาวให้เหมาะกับการเป็นโลกใบที่สองนั้น ก็อาจจะเป็นโครงการที่ต้องใช้เวลาศึกษาค้นคว้า สำรวจความเป็นไปได้ต่อไปอีกนานนับพันปี และยังเป็นโครงการใหญ่เกินกว่าที่มวลมนุษยชาติยุคปัจจุบันจะสามารถทำได้
