เปิดใจ แม่บุญธรรม ดร.เป็ด-ศาสตรา เช้าเที่ยง

เรียบเรียงข้อมูลโดยกระปุกดอทคอม
ขอขอบคุณภาพประกอบจาก facebook.com, youtube

          "ยังทำใจไม่ได้หรอก เราเสียดายลูกเรามาก ยิ่งเวลาที่อยู่คนเดียว ก็จะคิดถึงเขาขึ้นมาทุกที" ....

          ...นี่คือคำสารภาพจากใจของ แม่หนิง ถวิล เช้าเที่ยง แม่บุญธรรมของ ดร.เป็ด ศาสตรา เช้าเที่ยง ที่ออกมาเปิดใจผ่านรายการ วีไอพี ว่า เธอเองยังคงทำใจไม่ได้ หลังจากที่ต้องสูญเสียลูกชายอันเป็นที่รักและความหวังสำคัญของครอบครัว จากอุบัติเหตุสะเทือนขวัญ รถเก๋งชนรถตู้บนโทลล์เวย์ เมื่อวันที่ 27 ธันวาคม พ.ศ.2553 ซึ่งแม้ว่าเวลาจะล่วงเลยมากว่า 1 เดือนแล้ว แต่คราบน้ำตาและความเสียใจยังคงไม่จางหายไปได้ง่าย ๆ

          แม่หนิง เล่าว่า ในวันเกิดเหตุ มีเจ้าหน้าที่ตำรวจโทรศัพท์มาแจ้งกับเธอว่า ดร.เป็ด ศาสตรา เช้าเที่ยง เสียชีวิตแล้วจากอุบัติเหตุ แต่นั่นเป็นเหมือนเสียงที่เธอไม่ได้ยิน และไม่อยากจะเชื่อ จึงโทรศัพท์บอกให้ น้องเอฟ ดุสิต เชาว์ไกรหัก น้องชายของ ดร.เป็ด ซึ่งเรียนอยู่ในกรุงเทพฯ ไปพิสูจน์ให้แน่ชัดว่า ตำรวจแจ้งผิดคนหรือไม่ แต่ในท้ายที่สุดแล้ว เสียงปลายสายจากน้องเอฟ ก็ยืนยันเช่นเดียวกับตำรวจ คือ ดร.เป็ด-ศาสตรา เช้าเที่ยง ได้เสียชีวิตแล้วจริง ๆ

          ความสูญเสียชนิดไม่ทันตั้งตัว ทำให้ แม่หนิง ทำใจไม่ได้ เธอร้องไห้ฟูมฟายไม่หลับไม่นอนถึง 3-4 คืน และยังไม่อยากจะเชื่อเรื่องราวที่เกิดขึ้น เพราะลูกชายที่หายหน้าไปศึกษาเล่าเรียนยังต่างแดนถึง 10 ปี เพิ่งได้กลับมาพบหน้ากันเพียง 4 ปีเท่านั้น ...สำหรับคนเป็นแม่แล้ว มันเป็นช่วงเวลาแห่งการรอคอยดูความสำเร็จและอนาคตของลูกอย่างใจจดใจจ่อ แต่ก็กลับต้องมาพังทลายลงในพริบตา



          ย้อนไปดูชีวิตในวัยเด็กของ ดร.เป็ด ศาสตรา เช้าเที่ยง เขาเกิดและเติบโตที่จังหวัดราชบุรี เกิดเมื่อวันที่ 11 เมษายน พ.ศ.2521 เป็นลูกของหลาน แม่หนิง ถวิล เช้าเที่ยง ที่นำมาฝากไว้และยกให้แม่หนิง เนื่องจากแม่หนิงออกปากขอเป็นลูก เพราะชอบเด็กผู้ชาย จากนั้นแม่หนิงก็เลี้ยงเหมือนลูกชายแท้ ๆ มาตั้งแต่วัยเยาว์ โดยที่ ดร.เป็ด ศาสตรา เช้าเที่ยง ก็เพิ่งจะรู้ว่าตัวเองเป็นลูกบุญธรรม ตอนอายุ 15 ปี แต่นั่นก็ไม่ได้เป็นปัญหา เพราะแม่คนนี้เลี้ยงดูเขาตลอดมา จนเจ้าตัวเอ่ยปากว่า เขามีแม่หนิงคนเดียวก็พอแล้ว

          ช่วงชีวิตวัยเด็ก ดร.เป็ด ศาสตรา เช้าเที่ยง เขาไม่ใช่เด็กดื้อ เด็กซน หากแต่ว่านอนสอนง่าย เป็นหนอนหนังสือ และเป็นเด็กตั้งใจเรียนมาก หากว่างเว้นจากการเรียน ทำการบ้าน อ่านหนังสือ เขาจะช่วยแบ่งเบาภาระของครอบครัว ด้วยการนำพวงมาลัย และดอกไม้สด ไปช่วยขายได้เงินประมาณ 180 บาท/วัน ซึ่งในยุคนั้นแม่หนิง บอกว่า เป็นช่วงเศรษฐกิจดีผิดกับปัจจุบัน รายได้จากการร้อยมาลัยและขายดอกไม้สดของเธอสามารถเลี้ยงดูลูก ๆ หลาน ๆ ได้อย่างสบาย

          หลังจากจบชั้นมัธยมต้นจากโรงเรียนเบญจมราชูทิศ ราชบุรี ดร.เป็ด ศาสตรา เช้าเที่ยง ก็สอบเข้าโรงเรียนเตรียมอุดมศึกษา กรุงเทพฯ ทำให้เขาต้องห่างจากแม่หนิง มาอาศัยอยู่กับญาติ ช่วงเวลานี้เขาต้องใช้จ่ายเงินอย่างประหยัดจนเป็นที่รู้กันของคนในละแวกนั้น เพราะ ดร.เป็ด ศาสตรา เช้าเที่ยง ไม่ค่อยขึ้นรถเมล์ และไม่ยอมซื้อข้าวที่อื่นกินนอกจากข้าวในโรงเรียนซึ่งมีราคาถูกกว่ามาก และนิสัยที่ชอบอ่านหนังสือ ทำให้เวลาพักเที่ยงเขาไม่ค่อยได้พูดคุยกับเพื่อน ๆ เท่าใดนัก จนคุณครูต้องเรียกแม่หนิงมาพบ ด้วยกลัวว่าเด็กจะเครียดหรือมีปัญหา แต่แท้จริงแล้ว นั่นคือบุคลิกและนิสัยของ ดร.เป็ด ที่เป็นมาตั้งแต่ยังเด็ก

          "ตอนเรียนอยู่โรงเรียนเตรียมอุดมฯ เขาเคยบอกแม่ว่า ถ้าเขาได้เกรด 4 ให้แม่เลี้ยงสุกี้นะ แต่พอผลสอบออก เขามาบอกว่าแม่ไม่ต้องกินแล้วสุกี้ เพราะเขาได้แค่ 3.8 แต่แม่ก็บอกไม่เป็นไร ก็พาเขาไปเลี้ยง และเราเองก็ไม่รู้ด้วยซ้ำว่า ลูกเราอยู่ห้องคิง เห็นคนอื่นพูดกัน เราไม่รู้หรอก แล้วก็มาถามลูกทีหลัง จึงได้รู้ว่าลูกเราเรียนอยู่ห้องที่เก่งที่สุด"

          เมื่อเรียนชั้น ม.5 ดร.เป็ด ศาสตรา เช้าเที่ยง ก็เอ็นทรานซ์ติดแพทย์ศิริราช ขณะเดียวกัน เขาสอบได้ทุนเรียนต่อที่ประเทศอังกฤษของสำนักงานคณะกรรมการข้าราชการพลเรือน หรือทุน ก.พ. ซึ่ง ดร.เป็ด ก็ตัดสินใจใช้สิทธิ์ทุน ก.พ. ไปเรียนต่อเมืองนอก แม้ว่าในช่วงแรกแม่หนิงจะอิดออดเพราะเป็นห่วงลูก แต่สุดท้ายก็ยอมให้ไป และตลอดเวลา 10 ปีของการเรียนต่างประเทศ ดร.เป็ด ศาสตรา เช้าเที่ยง ใช้เงินที่แม่ให้ไม่ถึง 5 แสน เพราะเขาใช้เงินอย่างประหยัด ประกอบกับทำงานพิเศษด้วยอีกทางหนึ่ง

          "ลูกกลับมาตอนปี พ.ศ.2549 ตอนแรกที่ไปรับเขาที่สนามบิน ก็จำไม่ได้ เขาเข้ามากอด ก็เลยจำได้ พอกลับมาเขาได้พัก 15 วัน แล้วต้องไปรายงานตัวที่ ก.พ. แต่ลูกชายก็พักแค่ 7 วัน แล้วก็ไปทำงานเลย" แม่หนิง กล่าว



          ระยะเวลาเพียง 4 ปี กับการเริ่มต้นชีวิตวัยทำงาน ดร.เป็ด ศาสตรา เช้าเที่ยง เขาคือนักวิจัยดีเด่นของ สวทช. ที่ครอบครัวเอง ก็ไม่เคยทราบมาก่อน จนวันที่ต้องไปค้ำประกันเงินกู้เรียน กยศ. ให้กับน้องเอฟ โดยน้องเอฟ บอกว่า รักและภูมิใจในตัวพี่ชายคนนี้มาก เพราะคอยบอกคอยสอนมาตลอด ทุกครั้งที่ให้เงิน ก็จะบอกให้ใช้จ่ายอย่างประหยัด ซึ่งนับจากนี้ ตนจะยึดพี่ชายเป็นแบบอย่างที่จะเจริญรอยตาม เพื่อเป็นตัวแทนคอยดูแลแม่หนิง

          ขณะที่เพื่อนของ ดร.เป็ด ศาสตรา เช้าเที่ยง กล่าวว่า เขาคือคนรุ่นใหม่ไฟแรงที่มีความรู้ความสามารถระดับหัวกะทิ เคยเป็นหัวหน้าห้องสมัยเรียน และมีภาวะผู้นำสูง ที่สำคัญเขาคือบุคคลที่พิสูจน์คำโบราณที่ว่า ความพยายาม กับความสำเร็จ ได้อย่างแท้จริง โดยผลงานชิ้นสุดท้ายของ ดร.เป็ด คือการทำวิจัยเรื่อง มาลาเรีย

          ชีวิตทุกวันนี้ของแม่หนิงที่ไร้ ดร.เป็ด ศาสตรา เช้าเที่ยง แม้เจ้าตัวยืนยันว่า จะเข้มแข็งและใช้ชีวิตอย่างปกติทุกวัน แต่ความเหงา ความคิดถึง ความทรงจำเก่า ๆ เกี่ยวกับลูกชายที่รัก ยังคงแวะเวียนเข้ามาเรียกน้ำตาอยู่บ้างในบางเวลา ...ซึ่งแม่หนิง บอกว่า สิ่งที่อยากจะบอก ดร.เป็ด ศาสตรา เช้าเที่ยง แล้วยังไม่ทันได้บอก คือ ถ้าชาติหน้ามีจริง ขอให้มาเป็นลูกกันอีก และขอให้เป็นลูกชายจริง ๆ ของแม่นะ.....




          กลอนโดย น้องเอฟ-ดุสิต เชาว์ไกรหัก น้องชายของ ดร.ศาสตรา เช้าเที่ยง ในพิธีพระราชทานเพลิงศพ