เผยเรื่องราว ครูตายในบ้านเป็นปี มานั่งร้านกาแฟทุกวันจนวันหนึ่งหายไป นิสัยน่ารัก ๆ ที่ทำให้พนักงานจำได้ แม้ไม่เคยรู้จักชื่อ สุดเศร้าหลังเห็นภาพจากข่าว
จากเรื่องราวของ นางพรรณทิพย์ วัย 76 ปี อดีตครูสอนหนังสือโรงเรียนสตรีวิทย์ ซึ่งเสียชีวิตในบ้านพักมานานเป็นปีไม่มีใครรู้ จนกระทั่งน้องชายที่ติดต่อพบเจอกันปีละครั้งมาพบ เป็นศพเหลือแค่โครงกระดูก ซึ่งทางตำรวจคาดว่าผู้ตายน่าจะอยู่ในบ้านคนเดียวและเกิดอาการป่วย แต่ไม่มีใครช่วยนั้น
อ่านข่าว : อดีตครูสตรีวิทย์ เสียชีวิตในบ้านหลายปี ไม่มีใครรู้ จนเหลือแต่โครงกระดูก น้องเผยเหตุที่เพิ่งรู้
ล่าสุด (15 มีนาคม 2567) ผู้ใช้ทวิตเตอร์ @junejunx ซึ่งเป็นพนักงานร้านกาแฟแห่งหนึ่ง ได้ออกมาบอกเล่าเรื่องราวเกี่ยวกับอดีตครูท่านนี้ซึ่งเป็นลูกค้าประจำ มาใช้บริการทุกวัน สั่งเมนูเดิม และนั่งเก้าอี้ตำแหน่งเดิม จนพนักงานในร้านต่างก็จดจำได้ดีและยังคิดถึงอยู่เสมอ แม้ไม่เคยรู้จักชื่อเลยก็ตาม กระทั่งตอนนี้ที่ทุกคนต้องเศร้าเมื่อทราบว่าคุณป้าที่น่ารักผู้นี้ได้จากไปแล้ว
เจ้าของเรื่องเผยว่า เธอเป็นพนักงานร้านกาแฟแบรนด์หนึ่ง ซึ่งคุณป้าจะมากินมะม่วงเชคทุกวัน โดยไม่เคยบอกชื่อ เราเลยเขียนแก้วกันว่าคุณป้า ทุกครั้งที่ป้ามาป้าจะใส่เสื้อสีเหลือง และจะนั่งโต๊ะเดิมทุกวัน จนพวกเราเรียกโต๊ะนั้นว่าโต๊ะป้าเสื้อเหลือง ป้าแกจะไม่สั่งจนกว่าจะได้โต๊ะประจำ พอได้แล้วแกจะเดินมาสั่งแล้วให้เราไปเสิร์ฟ
ทุกครั้งแกจะให้ทิป 20 บาท เป็นแบบนี้ทุกวัน แกมาทุกวันจริง ๆ แกจะมาช่วงบ่าย กลับทีก็มืด หรือบางวันก็กลับเย็น ๆ เลย อยู่ ๆ วันหนึ่งป้าแกก็หายไป ปกติแกหายไปมากสุดไม่เกิน 1 สัปดาห์ แต่รอบนี้แกหายไปเลย แบบหายไปจริง ๆ เราก็เลยคิดว่าหรือแกจะกลับต่างจังหวัดไปหรือเปล่า เลยไม่ได้คิดอะไร
พี่ ก. คือพี่ที่ร้านซึ่งปัจจุบันย้ายสาขา ก็ยังทักมาถามเธอตลอดว่าเจอป้าบ้างไหม เพราะอยู่ ๆ จะนึกถึงแกตลอดและเป็นห่วงแกด้วย
ตอนแรกเธอไม่อยากจะคิดว่าเป็นป้าเลย เพราะป้าเคยบอกว่ามาร้านเราเพราะมารอลูก ป้าบ้านอยู่ไกล นั่งรถมาไกล แต่ในข่าวบ้านแกก็ไม่ไกลจากร้านเราเลย และแกก็ไม่มีลูก เราเลยยังชั่งใจว่าอาจจะไม่ใช่ป้า เราไม่เคยรู้ชื่อป้า และไม่เคยรู้ว่าป้าเป็นครู ตอนไถทวิตเห็นข่าวเราช็อก จึงรีบส่งให้พี่ ก. ก่อนเลย
ระยะเวลาที่ป้าไม่มาร้านนั้นก็ตรงกับระยะเวลาตามข่าว เธอเริ่มลังเลว่าใช่หรือไม่ เพราะรูปในข่าวคือป้า แต่ไม่มั่นใจจริง ๆ จนพี่ ย. ซึ่งเป็นอีกคนที่ชอบคุยกับป้า (ปัจจุบันลาออกแล้ว) ก็ยังทักมายืนยันว่าคือป้าจริง ๆ เพราะซอยบ้านป้ากับพี่เขาอยู่ตรงข้ามกัน และเคยเจอป้าลงสองแถวหน้าปากซอยนั้น
สิ่งที่เกิดขึ้นทำให้เธอรู้สึกหดหู่มาก เธอเคยเจอป้าทุกวัน ป้าชอบบอกว่า วันนี้ป้าท่องอังกฤษได้หลายคำเลย ครูชมว่าป้าเก่ง หรือคุยเรื่องนู่นนี่ไปเรื่อยเปื่อย เวลาแกกลับเธอโบกมือบ๊ายบายกันอยู่ตลอด ตอนนี้เธอไม่รู้ว่าต้องรู้สึกยังไง พี่ ก. พี่ ย. ร้องไห้กันหมด มันรู้สึกแย่ไปหมด สงสารแกมาก
เจ้าของเรื่องยังเผยอีกว่า "ป้าแกน่ารัก อัธยาศัยดี พูดคุยเหมือนแกเข้าใจวัยรุ่น บางทีก็คุยเรื่องผู้บ้างเรื่องตลกบ้าง เราคุยกันไปเรื่อยเปื่อย เราทั้งร้านคิดถึงแกมากตั้งแต่ที่แกหายไป เสียใจที่ต้องมาเจอแบบนี้"
![ครูตายในบ้านเป็นปี]( "ครูตายในบ้านเป็นปี")
พร้อมกันนั้นยังเผยภาพแชตของเธอกับ พี่ ก. ที่ส่งมาถามว่าหลังจากตัวเองย้ายสาขาไป เธอได้เจอป้าเสื้อเหลืองบ้างไหม เพราะอยู่ ๆ ก็นึกถึง แบบยืนเฉย ๆ แล้วนึกถึงแกเลย แถมยังฝันถึงป้าครั้งหนึ่งด้วย และชี้ว่าต่างคนต่างก็ช็อก เมื่อเห็นข่าวการจากไปของคุณป้า
นอกจากนี้ยังมีภาพของพนักงานคนอื่น ๆ ที่ได้โพสต์ไว้อาลัยถึงคุณป้าหลังทราบข่าวเศร้า เช่น
"RIP คุณป้า คุณป้าชอบพูดทุกครั้งที่มาสั่งว่า 'พรุ่งนี้จะใส่ที่คาดผมสีอะไร เรารอดูอยู่' ป้าบอกชวนคุยบ่อย ๆ อย่ารำคาญนะ"
"Rest In Peace คุณป้าเคยบอกว่าขอบคุณนะที่เขียนแก้วให้ แกรออ่านอยู่นะ..."
รวมถึงอีกคนซึ่งเล่าว่า คุณป้าชอบมานั่งที่ร้านและค่อนข้างสนิทกับเธอพบสมควร จนวันหนึ่งป้าหายไปนาน 1 ปีกับ 4 เดือน แม้เธอจะย้ายสาขาไปแล้วแต่ก็ยังถามไถ่น้องตลอดว่าเจอแกไหม คำตอบคือไม่มีใครเจอเลยจนกระทั่งมาเจอข่าวนี้ ทั้งนี้ เธอเสียใจที่แม้แต่ชื่อป้าก็ไม่เคยรู้... เลยภาวนาว่าขอให้เป็นแค่คนหน้าเหมือนเท่านั้น ขออย่าใช่ป้าเลย
ทั้งนี้ ชาวโซเชียลต่างเข้ามาแสดงความคิดเห็น รู้สึกเศร้าและสะเทือนใจอย่างยิ่ง รวมถึงรู้สึกสงสารคุณป้าท่านนี้ด้วย มองว่าคุณป้าน่าจะรู้สึกเหงา และที่บอกว่ามารอลูกน่าจะเพราะเป็นเหตุผลง่าย ๆ ขณะที่หลายคนยังขอบคุณพนักงานในร้านกาแฟที่คอยพูดคุยกับคุณป้า อย่างน้อยในช่วงบั้นปลายคุณป้าก็ยังไม่ต้องเหงาเกินไปนัก
ขอบคุณข้อมูลจาก ทวิตเตอร์ @junejunx
จากเรื่องราวของ นางพรรณทิพย์ วัย 76 ปี อดีตครูสอนหนังสือโรงเรียนสตรีวิทย์ ซึ่งเสียชีวิตในบ้านพักมานานเป็นปีไม่มีใครรู้ จนกระทั่งน้องชายที่ติดต่อพบเจอกันปีละครั้งมาพบ เป็นศพเหลือแค่โครงกระดูก ซึ่งทางตำรวจคาดว่าผู้ตายน่าจะอยู่ในบ้านคนเดียวและเกิดอาการป่วย แต่ไม่มีใครช่วยนั้น
อ่านข่าว : อดีตครูสตรีวิทย์ เสียชีวิตในบ้านหลายปี ไม่มีใครรู้ จนเหลือแต่โครงกระดูก น้องเผยเหตุที่เพิ่งรู้
ล่าสุด (15 มีนาคม 2567) ผู้ใช้ทวิตเตอร์ @junejunx ซึ่งเป็นพนักงานร้านกาแฟแห่งหนึ่ง ได้ออกมาบอกเล่าเรื่องราวเกี่ยวกับอดีตครูท่านนี้ซึ่งเป็นลูกค้าประจำ มาใช้บริการทุกวัน สั่งเมนูเดิม และนั่งเก้าอี้ตำแหน่งเดิม จนพนักงานในร้านต่างก็จดจำได้ดีและยังคิดถึงอยู่เสมอ แม้ไม่เคยรู้จักชื่อเลยก็ตาม กระทั่งตอนนี้ที่ทุกคนต้องเศร้าเมื่อทราบว่าคุณป้าที่น่ารักผู้นี้ได้จากไปแล้ว
เจ้าของเรื่องเผยว่า เธอเป็นพนักงานร้านกาแฟแบรนด์หนึ่ง ซึ่งคุณป้าจะมากินมะม่วงเชคทุกวัน โดยไม่เคยบอกชื่อ เราเลยเขียนแก้วกันว่าคุณป้า ทุกครั้งที่ป้ามาป้าจะใส่เสื้อสีเหลือง และจะนั่งโต๊ะเดิมทุกวัน จนพวกเราเรียกโต๊ะนั้นว่าโต๊ะป้าเสื้อเหลือง ป้าแกจะไม่สั่งจนกว่าจะได้โต๊ะประจำ พอได้แล้วแกจะเดินมาสั่งแล้วให้เราไปเสิร์ฟ
ทุกครั้งแกจะให้ทิป 20 บาท เป็นแบบนี้ทุกวัน แกมาทุกวันจริง ๆ แกจะมาช่วงบ่าย กลับทีก็มืด หรือบางวันก็กลับเย็น ๆ เลย อยู่ ๆ วันหนึ่งป้าแกก็หายไป ปกติแกหายไปมากสุดไม่เกิน 1 สัปดาห์ แต่รอบนี้แกหายไปเลย แบบหายไปจริง ๆ เราก็เลยคิดว่าหรือแกจะกลับต่างจังหวัดไปหรือเปล่า เลยไม่ได้คิดอะไร
พี่ ก. คือพี่ที่ร้านซึ่งปัจจุบันย้ายสาขา ก็ยังทักมาถามเธอตลอดว่าเจอป้าบ้างไหม เพราะอยู่ ๆ จะนึกถึงแกตลอดและเป็นห่วงแกด้วย
ตอนแรกเธอไม่อยากจะคิดว่าเป็นป้าเลย เพราะป้าเคยบอกว่ามาร้านเราเพราะมารอลูก ป้าบ้านอยู่ไกล นั่งรถมาไกล แต่ในข่าวบ้านแกก็ไม่ไกลจากร้านเราเลย และแกก็ไม่มีลูก เราเลยยังชั่งใจว่าอาจจะไม่ใช่ป้า เราไม่เคยรู้ชื่อป้า และไม่เคยรู้ว่าป้าเป็นครู ตอนไถทวิตเห็นข่าวเราช็อก จึงรีบส่งให้พี่ ก. ก่อนเลย
ระยะเวลาที่ป้าไม่มาร้านนั้นก็ตรงกับระยะเวลาตามข่าว เธอเริ่มลังเลว่าใช่หรือไม่ เพราะรูปในข่าวคือป้า แต่ไม่มั่นใจจริง ๆ จนพี่ ย. ซึ่งเป็นอีกคนที่ชอบคุยกับป้า (ปัจจุบันลาออกแล้ว) ก็ยังทักมายืนยันว่าคือป้าจริง ๆ เพราะซอยบ้านป้ากับพี่เขาอยู่ตรงข้ามกัน และเคยเจอป้าลงสองแถวหน้าปากซอยนั้น
สิ่งที่เกิดขึ้นทำให้เธอรู้สึกหดหู่มาก เธอเคยเจอป้าทุกวัน ป้าชอบบอกว่า วันนี้ป้าท่องอังกฤษได้หลายคำเลย ครูชมว่าป้าเก่ง หรือคุยเรื่องนู่นนี่ไปเรื่อยเปื่อย เวลาแกกลับเธอโบกมือบ๊ายบายกันอยู่ตลอด ตอนนี้เธอไม่รู้ว่าต้องรู้สึกยังไง พี่ ก. พี่ ย. ร้องไห้กันหมด มันรู้สึกแย่ไปหมด สงสารแกมาก
เจ้าของเรื่องยังเผยอีกว่า "ป้าแกน่ารัก อัธยาศัยดี พูดคุยเหมือนแกเข้าใจวัยรุ่น บางทีก็คุยเรื่องผู้บ้างเรื่องตลกบ้าง เราคุยกันไปเรื่อยเปื่อย เราทั้งร้านคิดถึงแกมากตั้งแต่ที่แกหายไป เสียใจที่ต้องมาเจอแบบนี้"
ภาพจาก ทวิตเตอร์ @junejunx
พร้อมกันนั้นยังเผยภาพแชตของเธอกับ พี่ ก. ที่ส่งมาถามว่าหลังจากตัวเองย้ายสาขาไป เธอได้เจอป้าเสื้อเหลืองบ้างไหม เพราะอยู่ ๆ ก็นึกถึง แบบยืนเฉย ๆ แล้วนึกถึงแกเลย แถมยังฝันถึงป้าครั้งหนึ่งด้วย และชี้ว่าต่างคนต่างก็ช็อก เมื่อเห็นข่าวการจากไปของคุณป้า
นอกจากนี้ยังมีภาพของพนักงานคนอื่น ๆ ที่ได้โพสต์ไว้อาลัยถึงคุณป้าหลังทราบข่าวเศร้า เช่น
"RIP คุณป้า คุณป้าชอบพูดทุกครั้งที่มาสั่งว่า 'พรุ่งนี้จะใส่ที่คาดผมสีอะไร เรารอดูอยู่' ป้าบอกชวนคุยบ่อย ๆ อย่ารำคาญนะ"
"Rest In Peace คุณป้าเคยบอกว่าขอบคุณนะที่เขียนแก้วให้ แกรออ่านอยู่นะ..."
รวมถึงอีกคนซึ่งเล่าว่า คุณป้าชอบมานั่งที่ร้านและค่อนข้างสนิทกับเธอพบสมควร จนวันหนึ่งป้าหายไปนาน 1 ปีกับ 4 เดือน แม้เธอจะย้ายสาขาไปแล้วแต่ก็ยังถามไถ่น้องตลอดว่าเจอแกไหม คำตอบคือไม่มีใครเจอเลยจนกระทั่งมาเจอข่าวนี้ ทั้งนี้ เธอเสียใจที่แม้แต่ชื่อป้าก็ไม่เคยรู้... เลยภาวนาว่าขอให้เป็นแค่คนหน้าเหมือนเท่านั้น ขออย่าใช่ป้าเลย
ทั้งนี้ ชาวโซเชียลต่างเข้ามาแสดงความคิดเห็น รู้สึกเศร้าและสะเทือนใจอย่างยิ่ง รวมถึงรู้สึกสงสารคุณป้าท่านนี้ด้วย มองว่าคุณป้าน่าจะรู้สึกเหงา และที่บอกว่ามารอลูกน่าจะเพราะเป็นเหตุผลง่าย ๆ ขณะที่หลายคนยังขอบคุณพนักงานในร้านกาแฟที่คอยพูดคุยกับคุณป้า อย่างน้อยในช่วงบั้นปลายคุณป้าก็ยังไม่ต้องเหงาเกินไปนัก
ขอบคุณข้อมูลจาก ทวิตเตอร์ @junejunx
